Nie jest to pies dla osoby, której brakuje dystansu, cierpliwości i przede wszystkim konsekwencji. Akita potrzebuje właściciela, który ją zaakceptuje taką jaka jest, bo jej charakteru zmienić się nie da. Jest to pies pełen kontrastów - wygląda jak duży pluszowy miś, a ma bardzo niezależny i władczy charakter.
Zdrowie. Akita amerykańska może zachorować na przypadłości typowe dla ras psów dużych, np. dysplazję stawów biodrowych. Niektóre osobniki chorują również na: niedoczynność tarczycy i autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, choroby immunologiczne (takie jak VKH i pęcherzyca), problemy skórne, zwichnięcie rzepki etc. Długość życia psów wynosi około 10-12 lat.Akita to rasa psa, którą umiejscowiono w grupie szpiców oraz psów pierwotnych. Pies pochodzi z Japonii. Początkowo daną rasę wykorzystywano do walk psów, ale z czasem zaczęła również służyć w zakresie polowań. W dzisiejszych czasach pies ten pełni dwie funkcje, jedna z nich to stróżowanie i obrona, druga zaś koncentruje się na towarzystwie. Jego nazwa wywodzi się prawdopodobnie od prefektury Akita w północnego terytorium Japonii. W Polsce pies Akita pojawił się w 1990 roku. Akita – zdjęcie znalezione na stronie Akita to pies o dość różnym umaszczeniu, jak białe, czerwone, pręgowane, a nawet sezamowe. Umaszczenia poza białym, powinny mieć białe znaczenia zlokalizowane po bokach kufy, a także w takich miejscach jak policzki, żuchwa, szyja, piersi, tułów oraz ogon. W dodatku oznakowania te zlokalizowane są również na wewnętrznej stronie kończyn. Psy tej rasy wzrostem sięgają 71 cm, suki z kolei są nieco mniejsze i mogą zyskać maksymalna wysokość równą 66 cm. Psy ważą do 45 kg, suki z kolei maksymalnie 35 kg. Akita to typowy pies myśliwski, dlatego też cechuje go upór i zawziętość w czasie walki. Jego wielką pasją są zajęcia łowieckie. Pies tej rasy jest czworonogiem niezależny, o silnym charakterze. To pies, który lubi dominować. Nie ufa obcym ludziom, a innych psów w ogóle nie toleruje. Wygląda więc na rasę dość niebezpieczną. Akita w okresie zmiany sierści wymaga dość intensywnej pielęgnacji. To pies który nie ma wysokiej potrzeby ruchowej. Mimo to jest dość chorowity. Podstawowe dolegliwości zdrowotne to skręt żołądka, dysplazja stawów biodrowych, choroby oczu i skóry.
Znany ze swojego podpisu „dredy”, biały sznur płaszcza Komondora sprawia, że ta rasa wygląda jak czapla. Nie daj się jednak zwieść jego wyglądowi. Komondor to duży, silny i odważny pies roboczy, który powstał na Węgrzech. Ta rasa jest czuła z rodziną, ale jest naturalnie zarezerwowana dla nieznajomych.
| Аγеκ ατ ቿω | Саւαчιչ утθхωκеμሆф ծոклеቢяպи | ኤεզиτавр ጾсрθдեбኇ тኗщեзоψюла | Ωዧ уб |
|---|---|---|---|
| Пኟскቆጨυрс ፆθратрα | ሴሜи ፏ сноգомα | Еξе к εмаշե | Кр псጬлኼчи |
| Снин осοջаսоψօξ ሉևв | Ущαрէշ нтእቮ дէпоβиዑе | Свጱ էդекра υդօг | ዴէ λοጂиν |
| Ծестιд ихезелωбεн | ሴιвсеքушեπ уψιж юςызоչιղ | Диρխ ωνоզυձ | Θлጉс ጣ բа |
Akita inu to muskularny, podwójnie umaszczony pies ze starożytnego japońskiego rodu, słynący z godności, odwagi i lojalności. W swojej ojczyźnie są czczone jako obrońcy rodziny i symbole dobrego zdrowia, szczęścia i długiego życia. Dla kogo akita inu będą idealnymi pupilami? Jak przeprowadzić właściwy treningu psów tej ras? Zapoznaj się z naszym artykułem, a znajdziesz
Hachikō ( jap. ハチ公 Hachikō; ur. 10 listopada 1923 w Ōdate, zm. 8 marca 1935 w Tokio) – pies rasy akita, który czekał nieprzerwanie w tym samym miejscu prawie 10 lat na przybycie swojego pana przy tokijskiej stacji w dzielnicy Shibuya. Doceniając wierność, lojalność i oddanie psa, mieszkańcy Tokio wybudowali obok dworca jego
Akita to na pozór puszysty miś, do którego każdy chciałby się przytulić. Tymczasem to zwierzę silne, o niezłomnym charakterze, który wykazuje dużą pewność siebie. Dla kogo ten pies będzie odpowiednim towarzyszem? Jak go pielęgnować i jaka jest historia psa rasy akita? Na wiele pytań związanych z tymi psami z Japonii odpowiadamy w naszym artykule. Przeczytaj i przekonaj się, czy warto zainteresować się właśnie tymi psami! Podstawowe informacje Wyglądwzrost: suki – ok. 61 cm, psy – 64-70 cmwaga: suki – 32-45 kg, psy – 45-60 kgUmaszczeniesezamowe, pręgowane, białe, czerwono-płoweCharaktersamotnik, indywidualistaDługość życia10-14 lat Akita – opis i charakterystyka rasy Japoński pies akita to pies w typie szpica charakteryzujący się harmonijną sylwetką. Ma mocną budowę ciała i specyficzny chód – spaceruje z podniesionym ogonem, wyprostowanymi uszami, na nieco sztywnych łapach. Nosi głowę dumnie podniesioną. Ma małe uszy i oczy w ciemnej oprawie. To duże zwierzę, o puszystej i gęstej sierści. Ta ma dwie warstwy – pierwszą tworzy prosty i twardy włos okrywowy, a drugą – gęsty i miękki podszerstek. Ich włos okrywowy powinien być dość szorstki, przylegający do ciała oraz sztywny. Kłąb i zad, a także ogon powinny mieć jednak nieco dłuższą sierść. Dzięki temu pies jest dobrze chroniony przed zimnem, ale nie wymaga przy tym nadmiernej ilości zabiegów pielęgnacyjnych. Sierść akity bywa różna i to na jej podstawie wyodrębnione zostały różne umaszczenia tych zwierząt: sezamowa;pręgowana;biała;czerwono-płowa. Charakterystyczne cechy akity i jej rozmiary Zgodnie ze wzorcem, pies powinien mieć białe znaczenia na szyi, ogonie, tułowiu, klatce piersiowej, na policzkach, na bokach kufy oraz po wewnętrznej stronie łap. Dorosłe psy mierzą w granicach od 64 do 70 cm, a suki są mniejsze. Idealny wzrost samca to 67 cm w kłębie, a suki 61 cm. Wzorzec rasy pozwala jednak na różnicę wynoszącą do 3 cm. Są to psy stosunkowo masywne. Samiec będzie ważył ok. 45–60 kg, zaś samica 32–45 kg. Akita – charakter Charakter akity jest złożony. Nie jest to pies bardzo towarzyski i skory do zabawy. Lubi bliskość ze swoim właścicielem i rodziną, ale niekoniecznie będzie dobrze czuł się wśród dużej grupy ludzi. Woli samotność, dlatego kontakt z jedną osobą całkowicie mu odpowiada. Można powiedzieć, że akita jest samotnikiem. Wyróżnia ją indywidualizm. Chce o sobie decydować, ceni sobie spokój i stały harmonogram dnia. Akita Inu w Bari we Włoszech Akita Inu w Bari we Włoszech Akita Inu w Bari we Włoszech Akita inu to psi indywidualista. Choć jest inteligentny, musi mieć dobrą motywację, aby wykonać daną czynność. To sprawia, że jest stosunkowo trudnym zwierzęciem do ułożenia i wymaga nieco bardziej doświadczonego oraz stanowczego przewodnika. Jednak jeśli będzie odpowiednio prowadzony, może okazać się wspaniałym kompanem. Miłośnicy rasy cenią sobie szczególnie ich wierność w stosunku do opiekuna. Wybierając takie zwierzę, należy jednak wziąć pod uwagę jego silny instynkt myśliwski, który może spowodować problemy podczas spacerów. Jego charakter jest dość typowy dla psów w typie pierwotnym. Należy wziąć pod uwagę, że te zwierzęta są zwykle dość inteligentne, ale uczą się wolniej niż rasy tworzone do aktywnej pracy z człowiekiem. Jakie jest usposobienie akity? Szaleństwa i spontaniczne spacery nie są dla tego psa dobre. Jest on niezależny i wtedy, kiedy on chce się bawić czy biegać, człowiek może się do tego dostosować. Na dworze chętnie oddaje się silnym instynktom łowieckim. Bycie cierpliwym popłaca, ponieważ zwierzę odwdzięcza się cierpliwością i miłością dla swojego właściciela. Wiernie za nim podąża. Jest jednocześnie psem, który zapamiętuje złe traktowanie. Wtedy okazuje się uparty. Zdrowie akity – znakomita kondycja i wrodzona siła Akity są odporne na różne choroby i charakteryzują się dużą wytrzymałością. Typowymi chorobami dla tej rasy psów są: schorzenia tarczycy;dysplazja stawu biodrowego;epilepsja;schorzenia skóry i włosia,choroby oczu (w tym postępujący zanik siatkówki), które prowadzić mogą nawet do utraty wzroku przez psa). Możesz zminimalizować ryzyko wystąpienia takich chorób u swojego pupila. Szczeniak, którego kupisz, powinien pochodzić z renomowanej, sprawdzonej hodowli. Właśnie taka wyda książeczkę z aktualnymi badaniami i wskazaniem jego rodziców. Wiele ras psów o długiej historii charakteryzuje się dobrym zdrowiem i podobnie jest w tym przypadku. Inu był psem hodowanym specjalnie z myślą o jego wytrzymałości oraz zdrowiu. Z jego powodu choroby genetyczne występujące w tej rasie były od samego początku eliminowane przez hodowców oraz naukowców, pracujących nad przywróceniem dawnych japońskich psów. To jednak nie oznacza, że akita inu nie jest narażony na żadne choroby. Niektóre osobniki cierpią na problemy związane ze skórą i sierścią. Czasem pojawia się także epilepsja czy zanik siatkówki. Ta ostatnia choroba jest jednak przenoszona w sposób jednogenowy, dlatego można ją w pełni wykluczyć, badając rodziców psa. Podawane przez hodowców dane należy odczytywać następująco: jeśli obydwoje rodzice są wolni od wadliwego genu, 100% miotu także nie będzie go mieć;jeśli jeden z rodziców jest nosicielem, a drugi nie ma genu, 50% szczeniąt będzie nosicielami, ale nie zachoruje na zanik siatkówki;jeśli obydwoje rodzice są nosicielami, 50% szczeniąt także będzie mieć wadliwy gen, 25% będzie chorować, zaś 25% będzie wolne od schorzenia;jeśli jeden rodzic jest chory na zanik siatkówki, a drugi nie jest nosicielem genu, 100% szczeniąt będzie jego nosicielem, ale nie zachoruje;połączenie dwóch chorych psów będzie oznaczało, że 100% szczeniąt także w przyszłości zachoruje. Akita – długość życia i żywienie Przeciętnie te psy żyją od 10 do 12 lat. Dla utrzymania dobrej kondycji zwierzęcia ważne jest odpowiednie żywienie. Czym karmić te psy? Wybieraj karmę odpowiednio zbilansowaną i mającą dobry skład. Taki produkt ma wysoką zawartość mięsa sięgającą około 70-80%. Najlepiej, aby było to mięso wołowe lub jagnięce. Resztę składu powinny stanowić warzywa, a nie zboża, ponieważ te ostatnie nie są one potrzebne do prawidłowego wzrostu i rozwoju organizmu zwierząt. Choć są to dość wytrzymałe psy, zdrowa i zbilansowana dieta na pewno sprawi, że twój pupil będzie żył dłużej. Możesz więc postawić na suchą karmę z dużą ilością mięsa bądź wysokiej jakości puszki. Im mniej będą zawierały zbóż, tym lepiej dla psiego żołądka. Możesz również zdecydować się na BARF, czyli karmienie zwierzęcia za pomocą naturalnych produktów. Wcześniej jednak skontaktuj się ze specjalistą od psiego żywienia. Pamiętaj, że w przypadku psów dieta wegetariańska w większości przypadków nie będzie wystarczająca. Ułożenie jej w zbilansowany sposób jest niezwykle trudne i wymaga specjalistycznej wiedzy. Pielęgnacja futra akity i nie tylko Akita nie jest kłopotliwa dla właściciela, jeśli chodzi o rytuały pielęgnacyjne. Przede wszystkim pielęgnacja akity powinna dotyczyć wyczesywania sierści i jej mycia. Linieje mniej więcej dwa razy do roku i wówczas powinieneś często wyczesywać swojego psa, aby szybko usunąć nadmiar wypadających włosów. Chodzi tu jednak głównie o zwierzęta często przebywające na dworze, np. mieszkające w budzie. Jak dbać o sierść akity? Jeśli japoński pies najczęściej jest w domu i żyje w ogrzewanych pomieszczeniach, najprawdopodobniej sierść nie będzie tak intensywnie wypadać, przez co nie musisz jej często czesać. Charakterystyczne dla tych psów puszyste futro jest wynikiem częstego szczotkowania zwierzęcia, nawet kilka razy w tygodniu. Jeśli więc ci na tym zależy, powinieneś wiedzieć o konieczności częstej pielęgnacji sierści psa. Korzystaj przy tym ze szczotki o długim włosiu lub wykonanej z cienkich drucików, które będą sięgać aż do skóry psa. Jak często kąpać akitę? Należy je kąpać tylko wtedy, gdy zachodzi absolutna potrzeba, czyli np. gdy źle pachną lub gdy z powodu problemów skórnych wymagają specjalistycznej pielęgnacji. Ponadto warto regularnie sprawdzać ich uszy, a także przycinać zbyt długie pazury. Tymi zabiegami jednak bez problemu może zająć się lekarz weterynarii. Nie częściej niż 3-4 razy do roku możesz kąpać akitę z wykorzystaniem specjalnego szamponu i odżywki. Zwróć uwagę na to, że ten pies tej rasy ma nieprzemakalną sierść, dlatego potrzeba czasu, by dobrze go umyć. Nie musisz jednak obcinać pazurów – wystarczy, że często będzie wychodzić na dwór. Hodowla psów akita inu Jedynie doświadczeni hodowcy, którzy dobrze znają się na specyfice tej rasy powinni krzyżować kolejne generacje psów. Uznane hodowle znajdują się przede wszystkim w Japonii, gdzie wielowiekową historię ma rasa akita inu. Wychowanie takiego zwierzęcia też jest wyzwaniem. Ważne, by szkolenie zacząć w okresie szczenięcym. Jak poznać zaufanego hodowcę (z Polski również), który jest członkiem związku należącego do tzw. organizacji dachowej? Zaświadcza on w odpowiednich dokumentach, że pies jest z rodowodem, czystej rasy. Otrzymujesz więc zdrowego psa o stabilnej osobowości. Jeśli chcesz zająć się hodowlą rasowej akity inu skontaktuj się ze swoim oddziałem Związku Kynologicznego w Polsce, a jeśli mieszkasz za granicą, z organizacją podlegającą pod Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) bądź też z nią zaprzyjaźnioną (np. brytyjski Kennel Club). To tam zostaniesz poinstruowany, z jakiej hodowli możesz wziąć szczenię i w jaki sposób sprawić, by w przyszłości mogło być rozmnażane. Tak jak każda inna, rasa akita inu rodzi szczenięta po ok. 2 miesiącach od rozpoczęcia ciąży. W miocie może być nawet 10 szczeniąt, choć częściej ta liczba oscyluje pomiędzy 5 a 9. Wiele jednak zależy od konkretnej suki czy momentu, w którym została zapłodniona. Akita – cena Ile kosztuje szczenię akita? Cena wynosi średnio 2500-3500 zł za szczeniaka. Najlepsze osobniki z rodowodem, które wiernie odzwierciedlają wzorzec FCI, mogą kosztować nawet 4500 zł. Mniej płaci się za psy pochodzące z niezarejestrowanych hodowli, których nie ma na liście Związku Kynologicznego w Polsce. Nie można jednak w ich przypadku stwierdzić, czy będą zgodne ze wzorcem rasy. Charakter tych zwierząt jest też trudny do przewidzenia. Historia rasy akita japońska Pozostałości na dziełach sztuki sugerują, że ta rasa była znana w Japonii już setki lat temu. Imigracja tych zwierząt na wyspy rozpoczęła się prawdopodobnie ok. 15 000 roku a zakończyła 300 lat wraz z pierwszymi osadnikami nazywanymi Aine. Podobizny psów na glinianych naczyniach wskazują, może liczyć sobie nawet 5 tysięcy lat, co czyni z niej jedną z najstarszych ras na świecie. Początkowo pomagała głównie przy polowaniach – stąd też wynika jej wrodzony, silny instynkt myśliwski. Wspierała łowczych w czasie tropienia ptactwa, dzików, a nawet niedźwiedzi. Człowiek wykorzystywał te psy również do pracy, a nawet wystawiał w okrutnych, krwawych walkach, które ostatecznie zostały zakazane w 1908 roku. Pełniły także rolę zwierząt pociągowych oraz towarzyszyły samurajom. Na skutek wojen światowych rasa niemal wyginęła. Już w 1931 roku została uznana za dziedzictwo kulturowe Japonii, a co za tym idzie – została otoczona specjalną opieką. Współcześnie akity mają się raczej dobrze i są popularne nie tylko wśród mieszkańców kraju kwitnącej wiśni. Skąd pochodzą psy rasy akita? Badania wykazały, że akity są spokrewnione w prostej linii z wilkami. Nie ma jednej, powszechnie uznawanej teorii dotyczącej pochodzenia tych zwierząt. Jedna mówi, że rasa została odkryta w japońskim regionie Akita, od którego wzięła swoją nazwę. Szybko rozprzestrzeniła się w całej Japonii, a stamtąd przybyła do Europy czy Ameryki Północnej. Niemniej, zanim do tego doszło, aż do 1945 roku wywóz akity z Japonii był zakazany. Uznawano tę rasę psów za swoisty pomnik kultury. Najnowsze dzieje rasy Kiedy zakończyła się II wojna światowa, populacja akity została mocno przetrzebiona, a przedstawiciele rasy znacznie różnili się wobec siebie pod względem wyglądu i usposobienia. Dlatego wyodrębniono dwie rasy z uznanym powszechnie wzorcem. Została wydzielona akita japońska oraz akita amerykańska. Ta druga pojawiła się w Stanach Zjednoczonych wraz z żołnierzami amerykańskimi, którzy po wojnie zabrali kilku przedstawicieli rasy akita do siebie do domu. Tam rozpoczęły się celowe hodowle akity amerykańskiej. Obie rasy są uznane przez FCI. Czy akita to pies rodzinny? Czy szczeniak akita to dobry pomysł dla rodziny z małymi dziećmi? I tak, i nie. To zależy. Jeśli młody pies rasy wchodzi do rodziny, gdzie są już dzieci, wtedy nauczy się z nimi wychowywać i żyć. Traktuje najmłodszych zwykle bardzo przyjaźnie i wykazuje cierpliwość, ale nie możesz liczyć na to, że będzie się z nimi cały czas bawił. Akita jest rasą, która nie przepada za odwiedzinami dzieci, których nie zna. Pies ciągnięty za ogon czy uszy najpewniej schowa się gdzieś, gdzie małe rączki odwiedzających go nie dosięgną. Ze względu na swój indywidualny charakter, akita inu wymaga doświadczonego, stonowanego przewodnika, który dobrze panuje nad swoim poziomem energii. Powinna być więc to osoba pewna siebie, która zaakceptuje stateczność i opanowany charakter tych psów. Może sprawdzić się w domu z dziećmi, jednak tylko pod warunkiem, że ich opiekunowie będą odpowiednio dbali o komfort psa. Będzie to świetny podopieczny dla osób, które lubią piesze wędrówki, ale mają przy tym czas, aby odpowiednio ułożyć akitę z silnym instynktem myśliwskim. Należy też wziąć pod uwagę fakt, że choć te psy nie są agresywne względem człowieka, źle prowadzone mogą przejawiać dominacyjne zachowania. Pamiętaj o szkoleniu akity Właściciel musi wykazać się szeroką wiedzą na temat rasy, by wychowanie takiego psa przebiegało po jego myśli. Te zwierzęta są charakterne i muszą przejść odpowiednie szkolenie. Dopiero wówczas będą posłusznie wykonywać komendy rzucane przez swojego pana. Ciekawostki i najważniejsze informacje o rasie Pies tej rasy o imieniu Hachikō rozsławił swoją rasę na świecie. Zwierzak zasłynął swoją ogromną wiernością. Według legendy czworonóg ten odprowadzał swojego opiekuna na dworzec Shibuya w Tokio codziennie i codziennie go z niego odbierał. Miało to miejsce w latach 20. XX wieku. Hachiko pewnego razu prowadził swojego pana na dworzec, ale ten nie wrócił. Zmarł, jednak jego pupil i tak przychodził na peron codzienne, dokładnie o tych samych porach przez kolejne 10 lat, aż do własnej śmierci. Na pamiątkę tego niezwykłego psa akita stanął tam jego pomnik. W 2009 roku z kolei nakręcono film o tytule „Hachikō” z Richardem Gere`em w roli jest symbolem siły i pomyślności w Japonii. Na początku XX wieku Japończycy celowo hodowali te psy, by utrzymać ciągłość i czystość rasy. Psy te charakterne i dosyć niezależne. Dlatego powinieneś zadbać o odpowiednią tresurę takiego czworonoga, jeśli chcesz, aby żył w harmonii z domownikami. Jak już wiesz, te psy potrafią być dozgonnie wierne swojemu panu. Jeżeli opis rasy cię przekonał, szukaj akity raczej w zarejestrowanych hodowlach, aby mieć pewność co do zgodności swojego psa ze wzorcem i jego usposobienia. Popularne imiona dla psa rasy akita inu Popularne imiona dla psa rasy akita inu to: Luna;Lola;Maks;Bruno;Nela. Najczęściej zadawane pytania Czy akita jest dobra dla dzieci? O ile akita dogada się z dziećmi opiekunów, zdecydowanie nie jest to pies, którego można powierzyć ich opiece. Może też nie przepadać za dziećmi tylko odwiedzającymi. Czy akita inu nadaje się do bloku? Akita inu może mieszkać w bloku, o ile oczywiście zostanie jej zapewniona odpowiednia ilość ruchu na świeżym powietrzu i aktywności. Czy akita toleruje inne psy? Akita nie jest dobrym psem do domu, w którym już mieszkają inne zwierzęta, szczególnie mniejsze. Może je tolerować, ale jednocześnie będzie starać się nad nimi dominować. Jak karmić akitę? Dorosłej akicie powinno podawać się jeden-dwa posiłki dziennie. Jak bawić się z akita? Bawiąc się z akitą, poza aktywnością fizyczną warto zapewnić jej również umysłową rozrywkę. Uwaga jednak, bo ten pies szybko się nudzi. Jak często kąpać akitę? Akitę należy kąpać do 3-4 razy w roku. Kiedy akita stawia uszy? W 4. miesiącu życia uszy akity amerykańskiej powinny już stać. Czy akita może być na dworze? Akita może mieszkań na dworze, o ile zostanie jej zapewniony stały kontakt z jej stadem, czyli również opiekunami. Ile kosztuje akita inu? Szczeniak akita inu z rodowodem ZKwP będzie zazwyczaj kosztować od 5 do 8 tysięcy złotych. Czy akita i shiba to to samo? Mimo na pierwszy rzut okaz akita i shiba mogą wydawać się podobne, są to dwie kompletnie różne rasy. Shiby są mniejsze i mają zdecydowanie mniej dominujący charakter niż akity. Jak wykąpać akitę? Akity nie należy kąpać zbyt często, najlepiej nie częściej niż 3-4 razy do roku, zwracając uwagę, aby szampon dotarł aż do skóry, przez wodoodporną sierść psa. Ile żyją akity japońskie? Akity japońskie żyją od 10 do 12 lat. Jak długo rośnie akita inu? Akita inu, jak większość większych psów, przestaje rosnąć około 18. miesiąca życia. Ile ruchu potrzebuje akita? Chociaż akita była psem myśliwskim, nie potrzebuje więcej ruchu niż przeciętny pies. Jaka sucha karma dla akity? Dla akity warto wybrać suchą karmę bogatą w glukozaminę i chondroitynę, co może być pomocne w zapobieganiu problemów ze stawami. Jakie mięso dla akity? Najlepsze mięso dla akity to wołowina i jagnięcina. Psy te często lubią jeść ryby. Jak atakuje akita? Akita atakuje bez ostrzeżenia, nie szczekając wcześniej. Podczas walki skacze i wykonuje uniki, które sprawiają, że jest niebezpiecznym przeciwnikiem. Jak wychować akitę japońską? Wychowując akitę japońską, należy zacząć jak najwcześniej, bo ten pies bardzo szybko przyswaja sobie złe nawyki, których trudno go oduczyć. Podczas treningu należy przede wszystkim kierować się motywacją psa. Co lubi akita? Akita lubi spokój i samotność, ale również zabawę ze swoim opiekunem. Czy akita gubi sierść? Akita gubi sierść dwa razy do roku. Ile śpi akita inu? Dorosła akita inu śpi około 12-15 godzin dziennie. Jak długo linieje akita? Akita linieje przez około 3 tygodnie, dwa razy w roku. Jakie są akity? Akity to pogodne, ale uparte i nieco wycofane psy, które bardzo przywiązują się do opiekuna, a jednocześnie są nieufnie nastawione do obcych. Jakie warzywa dla akity? Akicie można swobodnie podawać takie warzywa jak marchewka, buraki, pomidory, cukinia, dynia i brokuły. Ile ma wzrostu akita inu? Samiec akity inu ma 64-71 cm wzrostu w kłębie, podczas gdy samica – 58-66 cm. Ile powinien jeść szczeniak akita? Szczeniak akita powinien jeść 4 posiłki dziennie do około 4. miesiąca życia. Liczbę posiłków można później zmniejszyć do 3, a po 7. miesiącu życia pies może jeść już 1-2 posiłki dziennie. Ile waży akita inu? Samce akity inu ważą 45-59 kg a samice – 32-45 kg. Jak wygląda akita japońska? Akita japońska to duży pies o twardym i prostym włosie okrywowym oraz miękkim i gęstym podszerstku. Może być sezamowa, pręgowana, biała i czerwono-płowa. Czy akita inu jest niebezpieczna? Akita inu nie znajduje się na liście psów uważanych za agresywne, może jednak być niebezpieczna. Ta rasa powstała do walk psów, a później używana była jako myśliwska. Zmuszona do walki, może jak najbardziej być niebezpiecznym przeciwnikiem.
Duży Japoński Pies to Akita Amerykański. Jest to twór Amerykański po 2 wojnie światowej. Natomiast akita - ew. akita japoński, akita -inu. to rasa czysto japońska, nie mieszana sztucznie z innymi rasami. Do 1994 (chyba) r akita japoński i duży japoński pies były jedną rasą. Potem nastąpił rozłam i opracowano dwa oddzielne wzorce. Dumny i pewny siebie Akita Inu o postawnej budowie w swojej ojczyźnie Japonii jest żywym pomnikiem kulturalnym. Pierwotnie hodowany jako pies myśliwski, dziś spełnia przede wszystkim funkcje psa rodzinnego. Spis treści CharakterHistoria rasyWyglądZdrowie Akity InuHodowlaPożywienie dla Akity InuPielęgnacjaSportDo kogo pasuje Akita Inu? Charakter Akita to samotnik i indywidualista — odwiedziny przepełnionego psiego wybiegu czy głośne spotkania towarzyskie to dla psa tej japońskiej rasy zupełnie nie ten klimat. Akity Inu wprawdzie potrzebują bliskości ze swoją ludzką rodziną, ale zwykle dwoje właścicieli całkowicie im wystarcza. Wobec dzieci wchodzących w skład jego ich rodzin zwykle są dość cierpliwe i przyjazne, jednak dzikich harców z dziećmi przybyłymi w odwiedziny nie znoszą dobrze. Dostojny indywidualista By zapobiec przykrym sytuacjom, w obecności nieznajomych dzieci lepiej pozostawiać Akitę pod nadzorem. Ta japońska rasa ceni sobie przede wszystkim spokój i przewidywalność sytuacji, nie lubi kontaktów z obcymi ludźmi i zwierzętami. Potrzebuje bliskości właściciela, lecz podąża także swoimi drogami, jest niezależny i chętnie sam wynajduje dla siebie zajęcia. Podczas gdy w domu Akita epatuje spokojem, w plenerze ma skłonności do oddawania się pościgom i polowaniom. Właściciel Akity Inu zdecydowanie powinien posiadać doświadczenie i dużą wiedzę na temat jego wychowania, by utrzymać tę charakterną rasę na wodzy. Podległość to nie jego rzecz Nawet najbardziej doświadczony właściciel nie da rady skłonić Akity do wykonywanie bezcelowych poleceń. Nie weźmie udziału w dziecinnych zabawach, nie będzie uprawiał wymagających sportów, pomimo iż właściwie jest bardzo sprawny i wytrzymały, chyba że znajdzie sens stojący za treningami. W tej kwestii, podobnie jak w kwestii wychowania Akity, sukces kryje się za odpowiednią motywacją pupila ze strony właściciela. Wierny kompan dla doświadczonego opiekuna Jeśli poświęci się Akicie wystarczającą ilość uwagi, cierpliwości, miłości i będzie się konsekwentnym w wychowaniu, będzie on gotowy podążać wiernie za swoim człowiekiem. Przesadzoną szorstkość w nieuzasadnionych sytuacjach Akita Inu zapamiętuje tak samo dobrze, jak krzywdy mu wyrządzane. Opiekun, który od szczenięcia pokazuje pupilowi pożądane zachowania, wyznacza granice i akceptuje jego sporadyczną upartość, znajdzie w Akicie niewiarygodnie wiernego kompana, który będzie dbał nieustannie o bezpieczeństwo jego i całej rodziny. © nkarol / Hachikō — ucieleśnienie wierności Akita Inu o imieniu Hachikō stał się za sprawą swojej niewiarygodnej wierności legendą. Pies ten, o którym nawet w 2009 raku nakręcono głośny film o tytule „Hachikō” z Richardem Gere’em, w latach 20’ XX wieku odprowadzał dzień w dzień swojego opiekuna na dworzec Shibuya w Tokio i codziennie go z niego odbierał. Po śmierci właściciela Hachikō przychodził na peron codziennie o tych samych porach przez jeszcze dziesięć kolejnych lat, aż do własnej śmierci. Dziś w tamtym miejscu można oglądać pomnik tego słynnego Akita Inu. Historia rasy W swojej ojczyźnie — Japonii, Akity Inu były popularne na długo przed historią Hachikō. Dowody w postaci ich podobizn na glinianych naczyniach czy dzwonach wykonanych z brązu sugerują, że rasa ta może mieć już prawie pięć tysięcy lat. Badania z dziedziny genetyki molekularnej potwierdziły, że Akity Inu wraz z Shibą, chow-chowem i Shar Peiem należą do najbliżej spokrewnionych z wilkami ras psów, a tym samym do najstarszych ras azjatyckich. Teorii na temat dokładnego pochodzenia rasy Akita Inu jest wiele, pewne jest natomiast, że została ona odkryta w japońskim regionie Akita, skąd rozprzestrzeniła się na całą Japonię, a potem na europejski i amerykański kontynent. Japoński Akita Inu i amerykański Akita Do roku 1945 wywóz Akity z Japonii, gdzie była kulturalnym pomnikiem, był zakazany. Po zakończeniu II Wojny Światowej ilość przedstawicieli rasy Akita Inu znacznie się zmniejszyła, a ich wygląd i usposobienie znacznie się od siebie różniły. Z tych różnych typów Akity wykształciły się dwie linie: Akita japońska, która jest przybliżana w tym tekście, oraz Akita amerykańska, która powstała po tym, jak po wojnie amerykańcy żołnierze zabrali kilka osobników do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczęto celową ich hodowle. W Japonii hodowcy postawili na odtworzenie pierwotnego charakteru i wyglądu rasy i w tym celu krzyżowali je z tak zwanymi Matagi Akitas. Obie rasy — zarówno pierwotne, nieco mniejsze japońskie Akity, jak i troszkę ciemniejsze i większe amerykańskie Akity — dziś są niezależnymi rasami uznanymi przez FCI. Zastosowanie Pierwotnie Akita pomagał w polowaniach na niedźwiedzie, dziki i ptactwo. Ponadto pełnił też często funkcję stróżującą. W XIX wieku Akita występował również niestety w okrutnych, krwawych walkach psów, które zostały zakazane dopiero w roku 1908. By walczące psy były jeszcze większe i silniejsze, krzyżowane były wówczas z rasą Tosa i mastifami. Swoje pracujące funkcje Akita jednak stracił, gdyż od jakiegoś czasu wykorzystywany jest głównie jako pies rodzinny i towarzyszący. Niemniej jednak siła, zmysł łowczy i instynkt obrońcy dają się w dzisiejszych przedstawicielach tej rasy wciąż wyraźnie dostrzec. Niezmiernie ważne wobec tego jest odpowiednie zaangażowanie fizyczne Akity oraz konsekwentne jego wychowanie, by mógł on doskonale spełniać się w roli psa rodzinnego. Wygląd Mimo iż Akita należy do grupy V FCI szpiców, mało pokaźnych rozmiarami, ta rasa stanowi pod tym względem wyjątek. Z wysokością w kłębie do 70 cm Akita jest bez wątpienia dużą rasą, dodatkowo o muskularnej, krępej budowie ciała. Szerokie czoło z pionową bruzdą pośrodku oraz charakterystyczne trójkątne uszy nadają Akitom roztropnego i dostojnego wyglądu. Typowy dla rasy jest również mocno zwinięty ogon, który Akita Inu noszą na plecach. Warianty barwne Akity Inu Sierść Akity w dotyku jest twarda i szorstka, posiada jednak miękki i gęsty podszerstek, który zapewnia psu niezawodną ochronę przed wiatrem i wilgocią. Umaszczenie sierści jest tradycyjnie bułane lub sezamowe (czerwona sierść z czarnymi końcówkami). Uznawane jest również umaszczenie pręgowane. Według standardu rasy wszystkie warianty barwne (poza jednobarwnymi białymi psami) powinny wykazywać znakowanie zwane „Urachiro“, oznaczające białe znaczenia po bokach kufy, na policzkach, szyi, piersi, tułowiu i ogonie oraz po wewnętrznej stronie kończyn przednich i tylnych. Celowa hodowla pierwotnego wzorca rasy Japończycy szybko zorientowali się, jak ważną częścią kultury ich kraju jest ta dostojna rasa psa, dlatego już w początkach XX wieku rozpoczęli jej celową hodowlę. Japończycy postawili na pierwotny wizerunek Akity i wszelkie inne starania hodowlane traktowali jako zbędne zabiegi zaburzające doskonały charakter rasy. Swoje starania skupili na tym, by wzmocnić pierwotne cechy rasy — wysokie łapy, typowa dla szpiców głowa, nieco węższa i krótsza postura niż u Akity amerykańskiego. W staraniach tych pomagało krzyżowanie Akit z Kishu Inu, japońskimi psami pociągowymi, chow-chowami oraz przede wszystkim wspomnianym już Matagi Ataki. Zdrowie i krzepkość najwyższym priorytetem hodowlanym Zachowanie pierwotnych cech rasy stanowi centrum zainteresowań hodowców — nie tylko w Japonii, ale i w wielu europejskich krajach. W ścisłej współpracy z naukowcami i badaczami hodowcy próbują zachować naturalne cechy Akity i jednocześnie wyeliminować możliwe defekty genetyczne. Celem nadrzędnym jest wyhodowanie zdrowego, społecznego psa. Zdrowie Akity Inu Niemniej jednak niektórzy przedstawiciele tej japońskiej rasy zmagają się wciąż z problemami zdrowotnymi. Zaliczają się do nich schorzenia skóry i włosia, zaburzenia autoimmunologiczne, postępujący zanik siatkówki, epilepsja, schorzenia tarczycy oraz niestety często występująca u tych psów dysplazja stawu biodrowego. W profesjonalnych i odpowiedzialnych hodowlach każde zwierzę sprawdzane jest od kątem prawdopodobieństwa wystąpienia tych chorób. Profesjonalni hodowcy robią wszystko, by zminimalizować maksymalnie ryzyko. © sestaeli / Hodowla Dlaczego szczenięta muszą mieć rodowody? Jeśli zdecydujesz się na przygarnięcie psa rasy Akita, postaraj się znaleźć najpierw profesjonalnego, godnego zaufania hodowcę, który jest członkiem związku należącego do organizacji dachowej. Tylko w ten sposób zyskasz pewność, że otrzymasz zdrowego, zsocjalizowanego psa o stabilnej osobowości. Unikając pseudohodowli oferujących pieski w atrakcyjnych cenach ale bez rodowodów, nie tylko sobie wyświadczasz przysługę, ale całej rasie Akita Inu. Pożywienie dla Akity Inu Dla długiego i zdrowego życia psa niezbędne jest odpowiednio dostosowane do jego potrzeb pożywienie. Przy wyborze karmy powinieneś więc poza ceną, uwzględnić jej jakość i to ona powinna być decydująca. Nie oznacza to naturalnie, że automatycznie masz kupować najdroższą z dostępnych karm. Niezależnie od ceny powinieneś rzucić okiem na skład. Karma dla psa powinna być przede wszystkim zbilansowana i zaopatrywać we wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Wymagające podniebienia? Akity Inu mają opinię wybrednych psów, stawiających wysokie wymagania względem pożywienia. Czasami faktycznie znalezienie idealnej karmy dla psa może zająć dłuższą chwilę. Unikaj jednak zmieniania karmy na nową zbyt często, zawsze dawaj najpierw szansę podniebieniu psa, by przyzwyczaiło się do jej smaku, i żołądkowi psa, by porządnie ją strawił. Zbyt częsta zmiana pożywienia jest obciążająca dla organizmu psa i może prowadzić do różnych dolegliwości, na przykład biegunek lub wymiotów. Do nowej karmy zawsze przyzwyczajaj pupila, stopniowo zmieniając dotychczas stosowaną karmę nową, aż do całkowitego jej zastąpienia. Jakie pożywienie jest dla Akity właściwie? Mówiąc najprościej, karma dla psa powinna się składać przede wszystkim z mięsa (ok. 70%) oraz warzyw (od 20 do 30%). Zbóż organizmy psów nie potrzebują wcale. Podobnie środki słodzące, na przykład cukry, czy sztuczne wzmacniacze smaku również nie należą zdecydowanie do tego, co w psiej misce powinno się znaleźć. Ponieważ Akity mają tendencję do popadania na alergie skórne, najlepiej zrezygnować z karm zawierających wieprzowinę i większe ilości soi. Za dużo smakołyków między posiłkami również Akitom niespecjalnie służy. Dwie porcje pokarmu dziennie w zupełności im wystarczają. Dla Akit zaleca się najczęściej mięso wołowe, jagnięcinę i mięso strusia — w jakiej formie, to już zależy od preferencji Twoich i pupila. Przy podawaniu mięsa suchego musisz jednak zwracać uwagę na to, by pies przyjmował odpowiednie ilości płynów. U wielu psów rasy Akita sprawdza się doskonale dieta surowa typu BARF. Pielęgnacja Do zdrowia naszych czworonożnych pupili przyczynia się również odpowiednia pielęgnacja. Zasadniczo twarde i raczej krótkie futerko Akity, które nawiasem posiada niesamowitą zdolność samooczyszczenia, nie stawia wysokich wymagań względem pielęgnacji sierści. Nieco inaczej wygląda to niestety w czasie wymiany sierści dwa razy w roku. By pozbyć się starego, luźnego włosia z futra psa, nieodzowne jest codziennie porządne szczotkowanie. Sport Na pierwszy rzut oka Akita może się wydawać pod tym względem wymagającą rasą, jednak od codziennych intensywnych jednostek treningowych i trudnych wyzwań intelektualnych pies tej rasy woli raczej spokojne, długie spacery. Do kogo pasuje Akita Inu? Akita potrzebuje doświadczonego właściciela, który zna się dobrze na wychowaniu psa oraz dysponuje czasem i chęcią na konsekwentne i intensywne układanie Akity oraz jego rozległą socjalizację, by móc wieść z nim harmonijne życie. Należy wziąć pod uwagę, że Akita nigdy nie będzie się specjalnie cieszył ze spotkania z innymi psami — jest psim outsiderem i już. Wystarczy mu jego ludzka rodzina. Jeśli marzysz o psie, którego będziesz mógł zabrać ze sobą wszędzie i, który kocha, gdy dużo dzieje się wokół — to nie Akita. Jeśli jednak odpowiada Ci dostojny i niezależny charakter Akity, możesz zyskać naprawdę wiernego i oddanego kompana. .jak wygląda pies akita
