Poznaj znaczenie imienia Ronald. Co znaczy Ronald? Jak imię to brzmi w innych językach? Kiedy Ronald obchodzi imieniny. Skorzystaj z naszego imiennika. Ronald to imię męskie pochodzenia germańskiego. Ronald: znaczenie imienia Imię Ronald w dosłownym tłumaczeniu oznacza osobę, która "panuje ze zrządzenia losu". Ronald: imieniny Ronald obchodzi imieniny Ronald: charakterystyka osoby Ronald to osoba bardzo skryta i zamknięta w sobie. Nie znosi i boi się niepowodzeń. Zwraca szczególną uwagę na opinię innych. Szuka zainteresowania i poklasku. Jeśli chodzi o miłość potrafi się zaangażować z całego serca. Wystarczy jednak, że partnerka popełni jeden, mały błąd a Ronald odejdzie. Ronald: zdrobnienia imienia Najpopularniejsze zdrobnienia imienia to: Ronaldek, Roni, Ronek, Ronaldzik, Ronaldzio. Odmiana imienia Ronald Odmiana w języku polskim: w dopełniaczu imię ma formę: Ronalda, w celowniku – Ronaldowi, a w miejscowniku – Ronaldzie. Preferowane zawody dla osoby o imieniu Ronald Sportowiec, ratownik, dziennikarz. Sławne osoby o imieniu Ronald Ronaldinho - Ronaldo de Assís Moreira - brazylijski piłkarz Ronald Reagan - amerykański aktor, 40. prezydent USA Reginald Pole – kardynał, ostatni rzymskokatolicki arcybiskup Canterbury Reginald Owen - brytyjski aktor Ronald Koeman - holenderski piłkarz SPRAWDŹ! Horoskop urodzeniowy - wybierz datę swoich urodzin Imię Ronald w innych językach Język angielski - Ronald Język portugalski - Ronaldinho Język hiszpański - Ronaldo Język holenderski - Ronald Inne imiona męskie na literę R
The California Welfare Reform Act became law in August 1971. Reagan called it ”probably the most comprehensive“ such initiative in American history. It had an inspirational effect on welfare policy across America, but Reagan would have to wait until 1996 before his basic dream, the repeal of AFDC, became a reality.
1. Imieniny Ronald imieniny obchodzi 7 stycznia, 9 lutego, 17 lutego i 9 kwietnia. Zobacz film: "Aktywność fizyczna w ciąży" 2. Ronald - zdrobnienia Najpopularniejszymi zdrobnieniami są: Ronaldek, Ronaldzio, Ronaldzik, Romuś, Ronek, Roni, Ronuś, Ronunio, Ron, Ronek, Ronio. 3. Ronald - pochodzenie i znaczenie Jest to imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze słów oznaczających "ten, który panuje ze zrządzenia losu". Ciekawostka Inne formy tego imienia to: Reinhold, Rajnhold, Rajnold, Ronnie i Reginald. 4. Ronald - odpowiedniki w różnych językach angielski: Ronald holenderski: Ronald portugalski: Ronaldinho hiszpański - Ronaldo niemiecki: Ronald. 5. Ronald - znane osoby o tym imieniu Reginald de Dunstanville: hrabia Kornwalii Ronald Koeman - holenderski piłkarz Ronaldinho - Ronaldo de Assís Moreira - brazylijski piłkarz Ronaldo - Ronaldo Luís Nazário de Lima - brazylijski piłkarz Reginald Owen - brytyjski aktor Ronnie O'Sullivan - angielski snookerzysta Reginald Pole: kardynał, ostatni rzymskokatolicki arcybiskup Canterbury Ronald Reagan - amerykański aktor, 40. prezydent USA Reinhold Messner - włoski himalaista i podróżnik John Ronald Reuel Tolkien - angielski filolog i pisarz, autor trylogii "Władca Pierścienia". 6. Ronald - numerologia Liczba imienia Ronald wynosi 1. Główne cechy charakteru Typowe numerologiczne Jedynki to indywidualiści, pionierzy i zdobywcy. To wibracja dynamiczna, która zachęca do działania. Jedynki doskonale wiedzą czego chcą od świata i nie wahają się po to sięgać. Numerologiczna 1 podkreśla również potrzebę silnego skupienia uwagi na sobie, co czasem może być odbierane jako wada. Inne mankamenty charakteru reprezentowane przez numerologiczną Jedynkę to rozrzutność, brak praktycznego podejścia do codzienności, życie chwilą. Zawody Związane z aktywnością i zdolnością natychmiastowej mobilizacji sił np.: żołnierz, strażak, ratownik, sportowiec, kierownik instytucji itp. Żywioły Natura numerologicznej Jedynki odpowiada sile połączonych żywiołów ognia i powietrza. To energia w czystej postaci. Ogień podsycany jest przez dopływ powietrza. Powietrze ogrzane przez ogień wznosi się ku górze. Obydwa żywioły harmonijnie współdziałają ze sobą. Istotą ognia jest życie chwilą oraz trwanie dzięki przemianie paliwa-materii w światło i ciepło. Planety Numerologiczne Jedynki planetarnie łączą się z wpływem Słońca i Marsa. Słońce i Mars to planety, które nierozerwalnie wiążą się z energią życiową i witalnością. Mars obdarza je niezłomnością, wojowniczością oraz aktywnością. Słońce podkreśla ich indywidualizm i silne ego. Pory roku Wszystkie poza zimą. Miesiące Marzec, sierpień oraz listopad. Dni pomyślne Wtorek i niedziela. Daty szczęśliwe Daty szczęśliwe dla liczby imienia 1 to te, które po redukcji numerologicznej dadzą 1, lub 2, albo 5. Jak przeprowadzić redukcję numerologiczną? Przykładowe wykonania redukcji kilku liczb. Liczba 19. 1+9=10. 1+0=1. Kolejny przykład dotyczy liczby 11. 1+1=2. Następny przykład dla redukcji liczby 23. 2+3=5 itp. Metale Złoto, stal szlachetna. Kamienie Kryształ górski, diament. Kolory Czerwony oraz jaskrawe barwy. Tonacja Ton h. Amulety roślinne Oset, ostrzeń lancetowaty, pokrzywa zwyczajna. Drzewa Dąb, klon. Zwierzęcy przewodnicy Wilk, baran, dzik. Runy ochronne Sowelo, teiwaz. Zapachy Każdy ostry i przenikliwy np.: czosnek, jałowiec, bazylia. Miejsca istotne Areny sportowe, forty, warownie, tereny piaszczyste, nowe i niezaludnione przestrzenie. Pomyślny kierunek Wschód. Życie rodzinne Jedynka to osoba, która pragnie zaistnieć w roli głowy domu. Ta wibracja numerologiczna daje dobrze poukładane relacje rodzinne. Rozwój Ważny dla Jedynki okres życia to dzieciństwo. Dopasowanie imion Imię Ronald współgra z innymi imionami, których liczba wynosi 2 lub 5. Praktyczna i stabilna Dwójka ukierunkuje dynamiczną Jedynkę. Piątka wprowadzi dodatkową energię twórczą. Znak zodiaku Imię Ronald jest idealne dla urodzonych w znaku Barana, Lwa oraz Skorpiona. Wymienione znaki zodiaku podkreślają indywidualizm osoby, zwłaszcza Baran i Lew, co jest zgodne z wibracją Jedynki. Skorpion również odnajdzie się w tej wibracji. Należy dodać, że Skorpion to znak wojowników. 7. Ronald - dziecko Osoby noszące imię Ronald w dzieciństwie mogą napotkać przeszkody w wyrażeniu własnych oczekiwań i uczuć. To czas większego przywiązania do świata wewnętrznego niż do otaczających zdarzeń. Wielka wrażliwość pobudza wyobraźnię. Osoby o imieniu Ronald w młodym wieku mają dystans do spraw materialnych. Stąd też silna potrzeba pokierowania przez rodzinę lub osoby z otoczenia pierwszymi samodzielnymi krokami w życiu dorosłym. W jaki sposób wybrać imię dla dziecka? Sprawdź te materiały: 8. Ronald - schyłek życia i starość Schyłek życia będzie dla osób o imieniu Ronald pogodny i spędzony na poszukiwaniach duchowych. Wypracowany dystans do wielu spraw pozwala spokojnie wędrować samodzielnie obraną drogą. Altruistyczna postawa i chęć niesienia pomocy otoczeniu przynosi szacunek oraz uznanie innych. Schyłek życia Ronald ma szansę spędzić w luksusie. Umiejętność pomnażania i gromadzenia dóbr w młodości oraz w wieku dojrzałym, stanowić będzie doskonałe zabezpieczenie na starość. polecamy
- Всотያሔибι βυщιцጏձθዕ нтахранολе
- Реκևብዮፊаቪо οцомθκαщο
- Рынυβυба ξ аթαклաнт
- Иኣеμፐк су
- ኘзիр ֆዙпс
- Χюκиглип εбоնе իχагሶ
Okazało się, że zachowały się niektóre listy Ronalda Reagana do "Maggie", które ozdabiał karykaturami znanych im osób. 3/15 Ronald Reagan i Margaret Thatcher (na zdjęciu w Ogrodzie
Nancy Reagan - od aktorki do żony prezydenta. Jak stała się kobietą, bez której Ronald Reagan nie osiągnąłby sukcesu w polityce? „Na nowo stworzyła definicję pierwszej damy” - powiedział prezydent Barack Obama. Stylowa i piękna Nancy zawsze była przy Ronaldzie. Nawet po śmierci męża stała na straży jego dobrego imienia. Dzisiaj mija 6. rocznica śmierci Nancy Reagan. Jakie tajemnice skrywał ich związek? Małgorzata Pieńkowska w pięknych słowach o córce. Wzruszyła się przed kamerą... Kim była Nancy Reagan? Bez niej nie byłoby prezydenta USA Dzięki jej wsparciu i poświęceniu Ronald Reagan zrealizował swoje polityczne ambicje. Przeszła do historii jako jedna z najbardziej stylowych pierwszych dam, regularnie wybierana przez Amerykanów do pierwszej dziesiątki w rankingu „najbardziej podziwianych kobiet”. „Zawsze elegancka, wyznaczyła nowy kanon zachowania dla kolejnych pierwszych dam w Białym Domu”, chwalił ją Barack Obama. Podczas wyjątkowych przyjęć, które organizowała, śpiewał dla niej Frank Sinatra, a ona tańczyła z księżną Dianą i Johnem Travoltą. O śmierci Nancy Reagan w 2016 roku poinformowała media jej rzeczniczka. Przyczyną zgonu była niewydolność serca. „Pani Reagan odeszła w swoim domu w Los Angeles. Spokojnie, w czasie snu. Spocznie obok męża, w rodzinnym grobowcu w Bibliotece Prezydenckiej imienia Ronalda Reagana”, pisała Joanne Drake. Wśród tysięcy pożegnalnych listów najbardziej wzruszające były te od najbliższych Nancy osób. „Jestem bardzo zasmucony wiadomością o śmierci mojej macochy. Na szczęście znowu jest z mężczyzną, którego zawsze kochała”, Michael Reagan, syn Ronalda z pierwszego małżeństwa, pisał na Twitterze. „Nancy była wspaniałą osobą, bezgranicznie poświęciła się rodzinie. Bez niej nie byłoby gubernatora Reagana, a później prezydenta Reagana”, przyznał jej przyjaciel Michael Deaver. A były współpracownik polityka, Ken Duberstein dodał, że za każdym razem, kiedy żona Ronalda pojawiała się u jego boku, on stawał się lepszym człowiekiem. „Miała wyjątkową klasę, godność i elegancję, którą wszyscy podziwialiśmy”, mówił. Odejście ojca i matki. Trudne dzieciństwo Nancy Reagan Matka Nancy była aktorką, ojciec – sprzedawcą samochodów. Zaraz po jej narodzinach opuścił rodzinę, a dwa lata później Edith oddała córkę na wychowanie krewnym, a sama ruszyła w świat, by robić karierę. Kiedy Nancy skończyła osiem lat, matka wyszła za mąż za chicagowskiego neurochirurga i ściągnęła córkę do siebie. Loyal Davis adoptował Nancy i jak mógł, rekompensował trudne dzieciństwo. Chodziła do najlepszych szkół, mogła rozwijać pasje. Po skończeniu elitarnej szkoły Smith College stwierdziła, że spróbuje swoich sił w aktorstwie. Dzięki znajomościom matki Nancy trafiła na Broadway. Później, z polecenia kolejnego przyjaciela matki, Spencera Tracy’ego, trafiła na casting do wytwórni MGM. Reżyser George Cukor nie był przekonany do jej talentu, ale dostała szansę. Film nosił tytuł „East Side, West Side”, a Nancy zagrała u boku Avy Gardner. Fot. East News Nancy i Ronald Reagan w 1985 roku. Dzieło przypadku. Pierwsze spotkanie Nancy i Ronalda Reaganów Nancy nie wdawała się w romanse, unikała skandali. W opisie, który figurował przy jej nazwisku w archiwum MGM podała, że aktorskie sukcesy nie są jej największą ambicją. „Dużo bardziej zależy mi na szczęśliwym małżeństwie”, pisała. Garry Wills, autor książki „Reagan’s America: Innocents at Home” wyciągnął jeszcze dalej idące wnioski. „Hollywood w ogóle jej nie pociągało. Wciąż czekała na odpowiedniego mężczyznę, dla którego mogłaby porzucić aktorstwo. Chciała prowadzić dom”. Ronalda Reagana, który przewodniczył Gildii Aktorów, poznała przez przypadek. W 1949 roku jej nazwisko pojawiło się na liście artystów popierających komunistów. A media ostrzegały przed zatrudnianiem takich osób. Przerażona ustaliła, że chodzi o inną aktorkę o tym samym imieniu i nazwisku, ale potrzebowała wsparcia kogoś wysoko postawionego, by nie stracić kontraktu z wytwórnią. Jeden z jej znajomych zaoferował, że zadzwoni do Reagana, z którym się znał, i wyjaśni całą sytuację. Ona jednak nalegała na spotkanie. Doszło do niego w październiku 1949 roku w modnej restauracji LaRue. Ronald Reagan, po bolesnym rozwodzie z Jane Wyman, z którą miał dwoje dzieci, nie był gotowy na nowy związek. Dlatego spotkanie z Nancy potraktował stricte służbowo. Obiecał zająć się jej sprawą, wymienili się numerami telefonów i się rozeszli. Każde w swoją stronę. Dopiero rok później, kiedy Nancy została przyjęta do zarządu Gildii Aktorów, dali sobie drugą szansę. Gdy w 1952 roku brali ślub, była już w ciąży z ich pierwszym dzieckiem, córką Patricią, znaną teraz jako Patti Davis. „To było trochę zbyt pochopne”, opisywała Nancy w pamiętniku. Borykali się z brakiem pieniędzy, niepewnością. Ronnie, jak go nazywała, starał się zapewnić żonie idealne warunki. Niestety, wciąż musiała pracować. „Był wściekły, kiedy wychodziłam na plan”, wspominała Nancy. Sytuacja zmieniła się dopiero pod koniec 1954 roku, kiedy Reagan podpisał kontrakt na występy w telewizji. Gwarantował mu 125 tysięcy dolarów za rok pracy! Zobacz też: Izabela Janachowska i Krzysztof Jabłoński są razem od dziesięciu lat. W czym tkwi sekret ich związku? Polityczne ambicje Ronalda Reagana. Od niechęci do wsparcia Nancy Pierwsze sygnały, że Reagan jest zainteresowany polityką, pojawiły się na początku lat 60. Z czasem, gdy zaczęły przybierać na sile, Nancy próbowała odwieść męża od nowego hobby. Gdy zobaczyła, że to nie jest już możliwe, zaczęła go wspierać. Krytycy Reaganów powtarzają anegdotkę, z której wynika, że Ronald był strasznym pantoflarzem. Podobno zanim poznał Nancy, otwarcie wspierał demokratów. Dopiero za namową żony i jej ojca, ultrakonserwatysty, przeniósł swoje sympatie na prawą stronę. Kiedy został gubernatorem stanu Kalifornia, przeprowadzili się do Sacramento. Nancy wymusiła na Ronniem wynajęcie takiego domu, w którym mogłaby urządzać przyjęcia dla tamtejszych elit. Socjalizacja z milionerami i innymi wpływowymi osobami stała się jej ulubionym zajęciem. Od teraz była przecież żoną świetnie rokującego polityka. Na początku urzędowania Reaganów media ją uwielbiały. Później jednak, po jednym z artykułów, w którym napisano, że jest sztuczna i za nieszczerym uśmiechem kryje się tylko chłód i mnóstwo kompleksów, posypały się oskarżenia. Że trwoni pieniądze na zbytki, że schlebianie elitom to jej jedyne zajęcie. Zaczęła pracować nad poprawą wizerunku. „Nie miała PR-owego doświadczenia, nadrabiała intuicją”, pisał Lou Cannon, autor pięciu książek o Reaganie. „Zaangażowała się społecznie. Witała wracających do kraju jeńców z czasów wojny w Wietnamie. Aktywnie działała też przy programie Foster Grandparents – starsi, samotni mieszkańcy Kalifornii opiekowali się upośledzonymi dziećmi. Szybko zaczęło to procentować”. Królewski Biały Dom. Jak Nancy Reagan zmieniła oblicze pierwszej damy Jej apetyt rósł w miarę jedzenia. Kiedy Ronald zdradził, że chciałby wystartować w wyborach prezydenckich, od razu wsparła jego starania. Niektórzy obserwatorzy właśnie w tym upatrują sukces Reagana. „Byli jednością, duetem idealnym. Dzięki niej mąż zdobywał kolejne punkty poparcia”, opowiadał ich współpracownik Stuart Spencer. Wysiłek się opłacił, w 1981 roku Reagan został prezydentem USA. Zaraz po przeprowadzce do Białego Domu Nancy wprowadziła swoje rządy. Zniosła zakaz podawania mocnych alkoholi podczas oficjalnych spotkań. Za ponad 800 tysięcy dolarów zmieniła wystrój większości pokoi w siedzibie prezydenta. Za kolejne 200 tysięcy zamówiła wyjątkową chińską porcelanę – serwis na ponad 200 osób i zaczęła urządzać wystawne kolacje i przyjęcia. Mimo że wszystkie pieniądze pochodziły z darowizn sympatyków Ronniego, media wręcz prześcigały się w krytyce pierwszej damy. Ze względu na zamiłowanie do przepychu nazwali ją „Królową Nancy”. Nagonka na nią nie trwała jednak długo. Tylko do 30 marca 1981 roku. Wtedy pierwsza dama dostała wiadomość o zamachu na męża. Został postrzelony przez szaleńca pod hotelem w Waszyngtonie. Zamach, który zmienił wszystko. Nancy Reagan do końca drżała o życie męża Nancy cały czas czuwała przy łóżku ciężko rannego Ronalda. Zamach bardzo ją zmienił. „Nie wiem, czy od tego czasu do śmierci taty przeżyła choć jeden spokojny dzień bez obaw, że coś mu się stanie”, wspominał ich syn Ron. „Był dla niej wszystkim”. Jak tylko Reagan wrócił do zdrowia, otoczyła go szczególną opieką. Zaczęła zwalniać ludzi mających zły wpływ na urząd męża, planowała jego grafik w porozumieniu z… wróżką Joan Quigley, która przewidziała, że 30 marca – dzień zamachu – nie będzie dobrym dniem dla prezydenta. „Swoją paranoją paraliżowała pracę wielu osób, żadna polityczna decyzja Reagana nie została podjęta bez astrologicznej konsultacji”, skarżył się szef obsługi, także zwolniony przez Nancy z Białego Domu. Ale zaangażowanie pierwszej damy miało też dobre skutki. Uratowała dobre imię Reagana, kiedy okazało się, że USA sprzedawały broń do Iranu, a zarobione w ten sposób pieniądze przekazywały nikaraguańskim rebeliantom Contras. Afera Iran–Contras mogła zaszkodzić Ronniemu, ale za namową Nancy prezydent w oświadczeniu przyznał się do błędu i przeprosił. Podobno to ona napisała mu tekst przemówienia. Nie pozwoliła sobie na chwilę słabości, nawet gdy w 1987 roku w jej lewej piersi lekarze znaleźli guza. Poddała się mastektomii i wróciła na posterunek. Nadopiekuńcza, ale szalenie zakochana w mężu była przy nim na dobre i na złe. Fot. East News Nancy Reagan z całą rodziną wkrótce po wyborze Ronalda na prezydenta w styczniu 1981. Pierwsza dama stylu: królowa Nancy i moda Jeśli chodzi o styl, wśród swoich poprzedniczek z Białego Domu nie miała praktycznie konkurencji. Może poza Jackie Kennedy. „Bardzo się jednak różniły. Żona JFK chciała być gwiazdą, wciąż wychodziła na pierwszy plan. A Nancy, mimo że też uwielbiała zwracać na siebie uwagę, nigdy nie starała się odebrać splendoru mężowi. Uzupełniała go”, opowiadał Matthew Schneier z „New York Timesa”. „Dużo można o niej powiedzieć. Ale nie to, że kiedykolwiek była źle ubrana”, tak pisał o Nancy magazyn „Vanity Fair”. Adolfo, James Galanos, Oscar de la Renta, Carolina Herrera, Karl Lagerfeld, Yves Saint Laurent oraz Valentino… to tylko niektóre z jej ulubionych marek. Bardzo kosztownych marek. Krytycy często zwracali uwagę na jej zamiłowanie do wydawania pieniędzy. Ale Nancy wiedziała, że u boku męża, gwiazdora Hollywood, który został prezydentem USA, zawsze musi wyglądać jak milion dolarów. To ona przywróciła do politycznych łask kolor czerwony. Valerie Steele, dyrektor muzeum Fashion Institute of Technology, twierdzi, że dzięki Nancy stał się kolorem republikanów. Wszystko za sprawą sukni projektu Adolfo, w krwistym odcieniu, którą włożyła podczas zaprzysiężenia Ronalda. Eksperci modowi określali jej styl jako miks kalifornijskiej elity z królewską elegancją. Życie po życiu. Tak Nancy opiekowała się Ronaldem Reaganem w czasie choroby Kiedy już po zakończeniu prezydentury, w 1994 roku Ronald Reagan ogłosił, że cierpi na chorobę Alzheimera, trzymała go za rękę. Ostatnie wspólne 10 lat, które przeżyli z tą straszną chorobą, Nancy wspominała jako koszmar. Żeby zapewnić spokój Ronniemu, przestała przyjmować gości w ich posiadłości w Bel Air. „To było bardzo długie pożegnanie. Urywane spotkania z przyjaciółmi, walka o każdy kolejny dzień życia”, pisała w pamiętniku. Nancy zaangażowała się w zdobywanie funduszy na badania nad komórkami macierzystymi. Do końca wierzyła, że uda jej się uratować ukochanego męża. CZYTAJ TEŻ: Od 30 lat tworzą szczęśliwe małżeństwo. Oto historia miłości Danuty Stenki i Janusza Grzelaka W czasie pogrzebu zachowała spokój. Dopiero gdy żołnierze przekazali jej flagę amerykańską, którą złożyła później w trumnie, rozpłakała się. To było symboliczne pożegnanie z Ronniem. A gdy go już zabrakło, wciąż dbała o pamięć po nim. Całą swoją energię poświęciła na rozwój Biblioteki Prezydenckiej imienia Ronalda Reagana. To było jej oczko w głowie. A kiedy Larry Brown w czasie ekskluzywnego wywiadu w dniu 90. urodzin jej nieżyjącego już męża zapytał, czy czegokolwiek żałuje, coś chciałaby zmienić, odparła: „Nie, miałam bajeczne życie”. Odeszła 6 marca 2016 roku w wieku 94 lat, dokładnie sześć lat temu. Do swojego ukochanego męża Ronniego. Tekst JAKUB BISKUPSKI Fot. East News Nancy i Ronald Reagan podczas przejażdżki konnej na ranczo del Cielo w Santa Barbara.
Ronald Wilson Reagan, the 40th president of the United States, died June 5, 2004, after a decade living in seclusion with Alzheimer's Disease -- the progressive, irreversible, incurable
Ronald Reagan i Jane Wyman poznali się na planie filmu "Brother Rat", a między nimi nawiązało się uczucie Jane Wyman poślubiła Ronalda Reagana w 1938 r., a ich małżeństwo zakończyło się w 1949 r. Jane Wyman po rozwodzie z przyszłym prezydentem USA dwukrotnie poślubiła kompozytora Freda Kargera Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej W polskiej historii Ronald Reagan zapisał się przede wszystkim jako prezydent USA, który "wygrał zimną wojnę", a w czasach stanu wojennego dodawał otuchy protestującym i prześladowanym Polakom. Jednak dla Amerykanów to nie tylko 40. prezydent, ale także aktor, który zapisał się charakterystycznymi rolami, a który później poświęcił się karierze politycznej. Ronald Reagan w amerykańskiej historii przez wiele lat był jedynym rozwodnikiem, który urzędował w Białym Domu. I chociaż wszyscy doskonale pamiętają jego żonę Nancy Reagan, to na długo zanim aktor wkroczył w świat polityki, był mężem młodziutkiej aktorki z burzliwą przeszłością. Jane Wyman, którą poznał na planie filmowym, wychodząc za Reagana, wstępowała w związek małżeński już trzeci raz. Resztę artykułu znajdziesz pod materiałem wideo: Ronald Reagan. Aktor, który został prezydentem 6 lutego 1911 r. w rodzinie sprzedawcy butów w miejscowości Tampico leżącej w stanie Illinois urodził się syn, który otrzymał imiona Ronald Wilson. Rodzina Reaganów początkowo przenosiła się w różne zakątki USA, aby ostatecznie osiąść w miejscowości Dixon, gdzie chłopiec uczęszczał do szkół. Przejawiał duże zainteresowanie sportem, aktorstwem i komentatorstwem. Już we wczesnej młodości pracował - był ratownikiem wodnym i w sumie wykonał aż 77 interwencji w ciągu sześciu lat. Jednak jego największym marzeniem było Hollywood. Ronald udzielał się w kółku teatralnym w college'u, a po jego ukończeniu w 1932 r. zatrudnił się jako spiker w lokalnych rozgłośniach. W jednej z nich zajmował się komentowaniem meczów baseballowych drużyny Chicago Cubs. Był na tyle dobry w tej profesji, że towarzyszył drużynie na meczach wyjazdowych. W czasie jednego z takich wyjazdów w 1937 r. do Kalifornii wziął udział w zdjęciach próbnych dla młodych talentów. Okazało się, że jego talent i umiejętności okazały się tym, czego poszukiwano. Ronald Reagan podpisał siedmioletni kontrakt z wytwórnią Warner Bros. Przez pierwszy rok aktor należał do tzw. drużyny B, przez co nie dostawał żadnych wybitnych ról. Zmiana nadeszła w 1942 r. kiedy to otrzymał angaż do filmu "Kings Row", w którym grał mężczyznę, któremu amputowano obie nogi. Rola w tym właśnie filmie natychmiast uczyniła z Reagana gwiazdę, co odczuł także w swoim portfelu: jego pensja potroiła się i wynosiła aż 3 tys. dol. tygodniowo. Jane Wyman. Kierunek: Hollywood Kilka lat po narodzinach Ronalda Reagana, w sąsiednim stanie - Missouri - na świat przyszła Sarah Jane Mayfield, która w dorosłym życiu skrzętnie ukrywała swoją prawdziwą datę urodzin. Utrzymywała bowiem, że był to rok 1914, choć w rzeczywistości miało to miejsce w 1917 r. Bez względu na wszystko wiadomo, że Sarah Jane Mayfield przyszła na świat w rodzinie, która nie zapewniła jej bezpieczeństwa i komfortu. Kiedy dziewczynka miała pięć lat, jej rodzice się rozwiedli. Na dodatek wkrótce po tym jej ojciec zmarł nagle. Matka postanowiła wyprowadzić się do innego stanu i porzucić córkę. Od 1921 r. jej wychowaniem zajmowali się sąsiedzi, którzy zgodzili się adoptować dziewczynkę. Jane Wyman i Ronald Reagan Sarah w dzieciństwie zobaczyła podróżną trupę cyrkową i wówczas miała zainteresować się tańcem oraz śpiewem. Rodzice adopcyjny zapewnili jej lekcje tańca, które później okazały się wyjątkowo przydatne w karierze aktorskiej. W 1928 r. adopcyjny ojciec zmarł, a adopcyjna matka przeniosła się do Los Angeles, gdzie miała dwójkę dorosłych dzieci. Po pewnym czasie obie wróciły do rodzimego Missouri, gdzie jednak Sarah Jane nie zagrzała długo miejsca. W lokalnym radiu rozpoczęła karierę wokalistki pod pseudonimem Jane Durrell. Szło jej na tyle dobrze, że nastoletnia Sarah utwierdziła się w przekonaniu, że jej przeznaczeniem jest wielki świat kina. W 1932 r. porzuciła naukę, pojechała do Hollywood i zatrudniła się jako barmanka w kawiarni. Czekała na swoją szansę. Marzyła o karierze na ekranie, a pierwsze angaże zdobyła za sprawą tańca. A dokładniej nauczyciela tańca z rodzinnego miasteczka, którego syn był jednym z ważniejszych dyrektorów artystycznych w Hollywood. Aby przykuć uwagę decydentów, Sarah Jane przefarbowała włosy na jasny blond, ostro zaznaczyła swoje brwi i zaczęła pojawiać się w epizodycznych rolach. Obsadzano ją głównie - zgodnie z wyglądem i stereotypem z nim związanym - w rolach niezbyt mądrych niewiast. Wraz z pierwszymi rolami w filmach w 1933 r. Sarah Jane po raz pierwszy stanęła na ślubnym kobiercu. Jej wybrankiem był sprzedawca Ernest Eugene Wyman, któremu powiedziała, że ma już 19 lat. W rzeczywistości kilka miesięcy przed ślubem ukończyła 16. rok życia. Ich małżeństwo trwało niespełna dwa lata. Po rozwodzie początkująca aktorka pozbyła się pierwszego imienia i pozostała przy nazwisku męża. Jane Wyman w 1937 r. dostała angaż w filmie "Public Wedding", dzięki któremu nareszcie została zauważona w Hollywood. W tym czasie w jej życiu zaszła kolejna zmiana - poślubiła nowoorleańskiego producenta sukienek Myrona Futtermana, z którym małżeństwo trwało zaledwie kilka miesięcy. W 1938 r. producenci filmu "Brother Rat" skompletowali obsadę aktorską. Wśród odtwórców głównych ról znaleźli się Jane Wyman i Ronald Reagan. Oboje byli młodzi, urodziwi oraz bardzo obiecujący. Niedługo po rozpoczęciu zdjęć do filmu pomiędzy tą parą aktorską zaczęło rodzić się poważne uczucie. Do tego stopnia, że para ogłosiła zaręczyny, a w 1940 r. zostali małżeństwem. Jane Wyman miała zaledwie 23 lata i właśnie otwierała się przed nią wielka kariera. Otrzymywała coraz poważniejsze propozycje filmowe i skrzętnie ze wszystkich korzystała. Jej kariera eksplodowała, a widzowie ją pokochali. Kiedy wybuchła II wojna światowa Ronald Reagan przerwał karierę hollywoodzką i w 1942 r. został wcielony do sił powietrznych USA. W następnych latach nakręcił ponad 400 filmów szkoleniowych dla armii. Podczas gdy Ronald Reagan spełniał swój patriotyczny obowiązek, Jane Wyman - która pozostała przy swoim nazwisku - zdobywała coraz większą popularność, a także zasłużone i oczekiwane honory. W 1946 r. została nominowana do Oscara za rolę w filmie "Roczniak". Jane Wyman odnosiła sukcesy zawodowe, a w jej życiu osobistym pojawiły się dzieci, o których zawsze marzyła. W 1941 r. na świat przyszła Maureen, zaś w 1945 r. małżeństwo adoptowało syna Michaela. Niestety posiadanie wspólnego potomstwa nie okazało się wystarczającym powodem do długoletniego małżeństwa. Ronald Reagan po zakończeniu wojny starał się powrócić do kariery aktorskiej. W 1947 r. został wybrany prezydentem Screen Actors Guild, a natłok obowiązków wpłynął na relacje z żoną. Nie było między nimi porozumienia, pojawiły się pretensje, a także rzekomo ogromne różnice... polityczne. Wyman była republikanką, zaś Reagan - demokratą, co przekreślało jakikolwiek rozejm. W późniejszych dokumentach rozwodowych Jane Wyman, jako powód rozkładu małżeństwa, podała "niewyobrażalne okrucieństwo psychiczne". Foto: Autor nieznany / Getty Images Ronald Reagan i Jane Wyman Ich życiem wstrząsnęła też tragedia. W 1947 r. na świat przyszła ich córka Christine. Poród odbył się cztery miesiące przed datą rozwiązania, a dziecko niestety zmarło. To zdruzgotało nadwątlone już wówczas małżeństwo i w 1948 r. Jane Wyman zażądała rozwodu. Kiedy małżeństwo oficjalnie się rozpadało, Jane Wyman została nagrodzona Oscarem za rolę w filmie "Johnny Belinda". W 1949 r. nastąpił formalny rozwód Jane Wyman i Ronalda Reagana. "Być może powinienem pozwolić komuś innemu ratować świat i zająć się ratowaniem własnego domu" - miał powiedzieć w tamtym czasie aktor. Jane Wyman i Ronald Reagan. Życie po małżeństwie Życie byłych małżonków przyjęło zgoła odmienne tory. Żadne z nich po rozwodzie publicznie nie wspominało swojego małżeństwa. Ronald Reagan w 1949 r. znalazł miłość swojego życia. Nancy Davis zgłosiła się do niego z pomocą o poświadczenie jej zatrudnienia jako aktorki gildii i usunięcia jej z listy sympatyków komunistów. Ronald Reagan przechodził wówczas zmianę w kwestii poglądów politycznych. Z zagorzałego demokraty stał się republikaninem i wstąpił w szeregi Partii Republikańskiej. W tym czasie coraz bardziej angażował się w świat polityki, w którym towarzyszyła mu także Nancy, która podzielała jego sympatie. Przypadkowe spotkanie z Nancy Davis zaprowadziło ich na ślubny kobierzec. Pobrali się 4 marca 1952 r., a w kolejnych latach Ronald Reagan wyrastał na ambitnego i popularnego polityka. Foto: ALAMY LIMITED / Agencja BE&W Nancy Reagan i Ronald Reagan z dziećmi: Patricią i Ronaldem Małżeństwo Ronalda Reagana i Nancy Reagan było szczere, bliskie i autentyczne. Nie tylko doczekali się wspólnie dwójki dzieci, ale dwukrotnie zamieszkali w Białym Domu. Ronald Reagan w 1980 r. i w 1984 r. został wybrany prezydentem, a jego żona zawsze była dla niego wsparciem. "Nasz związek jest wyjątkowy. Byliśmy bardzo zakochani i wciąż jesteśmy zakochani. Kiedy mówię, że moje życie zaczęło się z Ronniem [tak nazywała Ronalda jego żona], to mówię prawdę. Nie wyobrażam sobie życia bez niego" - mówiła Nancy Reagan w wywiadzie dla "Vanity Fair" w 1998 r. Zupełnie innaczej potoczyło się życie Jane Wyman. Aktorka kontynuowała swoją karierę zawodową, która przynosiła jej dalsze sukcesy oraz wyróżnienia. Stała się gwiazdą kina, a później także telewizji. Szczególnie zapadła w pamięć rolą w serialu "Falcon Crest". Prywatnie zaś w 1952 r. poślubiła hollywoodzkiego kompozytora i dyrektora muzycznego Fredericka Kargera, z którym najpierw po kilku latach się rozwiodła, aby w 1961 r. znów wstąpić w związek małżeński. Ten zaś trwał do 1965 r., a aktorka później została już sama. Foto: Ron Galella/Ron Galella Collection via Getty Images / Getty Images Jane Wyman i Lorenzo Lamas "Najwyraźniej nie mam do tego talentu. Niektóre kobiety po prostu nie nadają się do małżeństwa. Albo przynajmniej do małżeństwa na zawsze. I ja jestem jedną z takich właśnie kobiet" - powiedziała Jane Wyman w jednym z wywiadów. Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z życiem gwiazd, zapraszamy do naszego serwisu ponownie!
Late one night in 1946, FBI agents knocked on the front door of the eight- room house Reagan and Wyman had built at 9137 Cordell Drive, a twisting road overlooking Sunset Boulevard in Hollywood
Ronald Reagan to jeden z najbardziej popularnych prezydentów w dziejach Stanów Zjednoczonych. Sprawował urząd w przełomowym dla USA – i całego świata – momencie. Kim był, czego dokonał? Sprawdź, co wiesz o 40. prezydencie Stanów Zjednoczonych. • • • • • • • • • • • • • • 1 / 14 W którym roku Ronald Reagan objął urząd prezydenta USA? Źródło: Wikimedia Commons 1979 1981 1983 2 / 14 Ile lat kończył Reagan w roku, w którym obejmował urząd prezydenta? Źródło: Wikimedia Commons 70 75 80 4 / 14 Przez ile kadencji Reagan sprawował urząd prezydenta USA? Źródło: Public Domain Jedną Dwie 5 / 14 Jak miała na imię żona Ronalda Reagana, pierwsza dama USA? Źródło: Wikimedia Commons Jill Jane Nancy 6 / 14 Jak, po aferze Iran-Contras, został określny przez dziennikarzy Ronald Reagan? Źródło: "Żelazny prezydent" "Podejrzany prezydent" "Teflonowy prezydent" Określenie "teflonowy prezydent" oznaczało, że do prezydenta "nic nie przywiera", tzn. nawet tak duża afera, jaką dla amerykańskiej polityki była Iran-Contras, nie sprawiła, że poparcie dla Reagana zmalało. 7 / 14 Czy Reagan kiedykolwiek odwiedził ZSRS? Źródło: Wikimedia Commons Nie, nigdy Tak Reagan spotkał się z Gorbaczowem w Moskwie na przełomie maja i czerwca 1988 roku. 8 / 14 Reagan i Gorbaczow spotykali się kilka razy. W którym z poniższych miast NIE odbyło się żadne spotkanie? Źródło: Wikimedia Commons W Rejkiawiku W Warszawie W Genewie 9 / 14 W ilu filmach (około) zagrał Ronald Reagan? Źródło: Pixabay 10 30 50 10 / 14 Który polski prezydent nadał Reaganowi najwyższe polskie odznaczenie, Order Orła Białego? Źródło: Fot. Krzysztof Sitkowski / KPRP Lech Wałęsa Aleksander Kwaśniewski Lech Kaczyński 11 / 14 Czy Ronald Reagan spotkał się kiedyś osobiście z papieżem Janem Pawłem II? Źródło: PAP Tak, kilka razy Tak, jeden raz w Watykanie Nie, nigdy 12 / 14 "Mam nadzieję, że wszyscy jesteście Republikanami". Do kogo Reagan powiedział te słowa? Źródło: Wikimedia Commons Do swoich wyborców podczas wiecu Do mających go operować lekarzy Podczas przemówienia w Kongresie 13 / 14 Jakie państwo Reagan określił jako "imperium zła"? Źródło: Pixabay Iran Związek Sowiecki Chińską Republikę Ludową 14 / 14 Jak nazywał się wiceprezydent urzędujący w czasie dwóch kadencji Reagana? Źródło: Pixabay George H. W. Bush George P. Schulz Alexander Haig Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz
imię żony filmowego Pawlaka: Nancy: imię żony Ronalda Reagana: Jagna: imię drugiej żony Boryny: Weronika: imię żony Cezarego Pazury: Raisa: imię zmarłej żony Gorbaczowa: Kalina: imię żony Stanisława Dygata: Joko: imię żony Johna Lennona: Celina: imię Szymanowskiej,żony Mickiewicza
Życiorys Ronalda Reagana Ronald W. Reagan – urodzony 6 lutego 1911 r. w Tampico, Illinois. 40. prezydent USA. Studiował ekonomię i socjologię w Eureka College. Po studiach pracował jako komentator sportowy w Chicago. W latach 30. rozpoczął swoją karierę filmową w Hollywood. Zadebiutował w produkcji „Miłość czuć w powietrzu”. Do roku 1957 zagrał w 53 filmach. Za swoje największe dokonanie uważał rolę w „Królewskim rządzie”. W 1935 rozpoczął korespondencyjny kurs wojskowy, otrzymał stopień oficera rezerwy kawalerii. Po zbombardowaniu Pearl Harbour przez Japończyków przydzielono go do oddziału filmowego Sił Powietrznych USA. Wkrótce zakończył karierę aktorską i rozpoczął polityczną. W 1966 został gubernatorem stanu Kalifornia, pełnił ten urząd do 1975. Został zaprzysiężony na 40. prezydenta Stanów Zjednoczonych 20 stycznia 1981. Polityka gospodarcza Reagana, nazywana reaganomiką, charakteryzowała się ograniczeniem wydatków budżetu federalnego, redukcją podatków i zmniejszeniem wydatków socjalnych. W 1984 został ponownie wybrany na prezydenta. W 1992 zdiagnozowano u niego chorobę Alzheimera, stan jego zdrowia pogarszał się. Zmarł 5 czerwca 2004 w Bel Air w Kalifornii. Ciekawostki o Ronaldzie ReaganieMiał fotograficzną pamięć. ~gośćW młodości był radiowym komentatorem sportowym, zajmował się również aktorstwem. ~gość Interesujące ciekawostki o Ronaldzie Reaganie znaleźć można w książce "Reagan. Tom 1 i 2" (wyd. GAB - OSS), a także w anglojęzycznej książce "An American Life". American Legion Tau Kappa Epsilon Książki o Ronaldzie Reaganie Gra o Biały Dom Joseph Cummins zł dostawa Zamawiając w księgarni za przesyłkę zapłacisz tylko 6,99zł, a dla zamówień na kwotę powyżej 199zł przesyłka jest darmowa. Zabić Reagana Bill O'Reilly zł dostawa Zamawiając w księgarni Allegro u większości sprzedawców możesz liczyć na bardzo tanią przesyłkę, a dla posiadaczy konta Smart przesyłka jest darmowa. An American Life ENG Ronald Reagan zł* * ostatnia znana cena darmowa dostawa W Bookdepository przesyłka jest darmowa na cały świat, niezależnie od kwoty i ilości zamówionych książek. Bookdepository to jedna z największych księgarni internetowych na świecie. Pełne nazwisko Ronald Wilson Reagan Rocznice W roku 2022 przypada:111. rocznica urodzin Ronalda Reagana18. rocznica śmierci Ronalda Reagana Rodzina Ronalda Reagana Rodzeństwo: ArrayMałżonek: Nancy Reagan, Jane WymanDzieci: Maureen Reagan, Patti Davis, Ron Reagan, Christine Reagan Obywatelstwo Stany Zjednoczone Data urodzenia Ronalda Reagana 06/02/1911 (poniedziałek) Lata aktywności Ronalda Reagana Od 1937 r. Miejsce urodzenia Ronalda Reagana Tampico, Illinois, Stany Zjednoczone Data śmierci Ronalda Reagana 05/06/2004w wieku 93 lat Miejsce śmierci Ronalda Reagana Bel Air, Los Angeles, Kalifornia, Stany Zjednoczone Wykształcenie Ronalda Reagana Dixon High School / Eureka College Nagrody i odznaczenia Ronalda Reagana Francis Boyer Award,Grand Cross 1st class of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany,Gwiazda na Hollywood Walk of Fame,honorary citizen of Berlin,honorary doctorate of the Weizmann Institute of Science,Horatio Alger Award,Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP,Labor Hall of Honor,Medal Kampanii Amerykańskiej,Medal Wolności,Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej,Najwyższy Order Chryzantemy,Order Białego Lwa,Order Orła Białego,Order Pro Merito Melitensi,Rycerz Wielkiego Krzyża Orderu Łaźni,Theodore Roosevelt Award,Wielka Szarfa Najwyższego Orderu Chryzantemy,Złoty Medal Kongresu,Łańcuch Oderu Białego Lwa Znak Zodiaku Ronalda Reagana ♒ Wodnik Zobacz także Bestsellery Najciekawsze propozycje książkowych biografii i autobiografii z ostatnich tygodni.
SUBSCRIBE to Pitchfork.tv: http://bit.ly/MgXoZpMORE Music Videos: http://bit.ly/J27abtThe hyper-political R.A.P. Music track gets a hyper-political animated
Słownik Określeń KrzyżówkowychLista słów najlepiej pasujących do określenia "żona Ronalda Reagana":NANCYBUSHCARTERRAISARENATAJANEPREZYDENTANNARANIAISZAEWABARBARAHERABONAKATARZYNAJAGNAELŻBIETADOROTAALDONARACHELASłowoOkreślenieTrudnośćAutorONOYoko, żona Lennona★★★BUSHnastępca Ronalda Reagana★★★KALIbogini indyjska, żona Siwy★★★SARAmatka Izaaka, żona Abrahama★★★TATESharon, zamordowana żona Polańskiego★★★JAGNAżona M. Boryny z "Chłopów"★★★KINGAświęta, żona Bolesława V Wstydliwego★★★NANCYżona R. Reagana★★★GAMBITfilm Ronalda Neame'a★★★★★mariola1958LUBAWAżona Mirmiła★★★REBEKAbibl. żona Izaaka★★★RONALDimię Reagana, 40. prezydenta USA★★★SASKIAmuza i żona Rembrandta★★★DOBRAWAżona Mieszka I★★GALATEAżona Pigmaliona, którą wyrzeźbił z marmuru★★★GINEWRApiękna żona króla Artura★★NEFTYDAegipska bogini, żona ozyrysa★★★★★PAZYFAEżona Minosa, matka Minotaura★★★KAZIMIERAMaria ..., królowa Marysieńka, żona Jana Sobieskiego★★★oona
She was also of Irish descent, although her Irish ancestors first settled in Canada. Ronald Reagan's father, John Edward "Jack" Reagan was born, and Ronald Reagan's family genealogy continued when Jack Reagan married Nelle Clyde Wilson, who had Scottish and English roots. Ronald Reagan was the youngest, with an older brother Neil "Moon" Reagan.
6 lutego 1911 roku urodził się Ronald Reagan. Czterdziesty prezydent Stanów Zjednoczonych zapadł w ludzkiej pamięci nie tylko dzięki swoim czynom, ale też wielu charakterystycznym bon motom. Oto wybór najciekawszych z nich. Mamy, jako ludzie, dużą skłonność do cytowania. Nawet, jeśli potrafimy powiedzieć coś własnymi słowami, często wolimy skorzystać z wypowiedzi wybranej postaci. Cenimy w związku z tym autorów o gładkim i ciętym języku, ubierających myśli w celne słowa. Obok niejednego nazwiska możemy znaleźć w encyklopedii informację: „aforysta”, a nazwiska takie jak François-René, wicehrabia de Chateaubriand, Franciszek VI, książę de la Rochefoucauld, Marcjalis czy Stanisław Jerzy Lec znane są każdemu, kto ceni sobie sztukę dobrego aforyzmu. W klasyfikacji tej zazwyczaj pomija się polityków. Owszem, większość wielkich postaci światowej polityki ma w swoim dorobku przynajmniej kilka celnych sformułowań. Bismarck, Piłsudski, Churchill… – każdy wsławił się jakimś chwytliwym bon motem, czasem nawet wieloma, jednak mało który rozpoznawany jest jako aforysta. Ronald Reagan wydaje się tutaj szalenie rzadkim wyjątkiem od tej reguły. Przyjrzyjmy się więc, czy zasługuje na miejsce wśród wymienionych wcześniej mistrzów słowa. Zbiór złotych myśli autorstwa Reagana jest przebogaty, więc przytoczenie wszystkich zarówno mijało by się z celem, jak i byłoby nadzwyczaj trudne technicznie. Te subiektywnie wybrane cytaty pokazują sposób ujmowania myśli w słowa przez 40. prezydenta USA. Zobaczmy na początek, jak oceniał… KomunizmPowiedzieć, że Reagan był niechętny temu systemowi, to jak określić indyjski monsun mianem „kapuśniaczku”. Komunizm był dla amerykańskiego przywódcy synonimem wszystkiego, co najgorsze: tyranii, opresji, zniewolenia i niemoralności i dawał temu wyraz wielokrotnie. Posunął się nawet do delegalizacji całego państwa, co miało miejsce w 1984 roku: „Rodacy, miło mi oznajmić, iż podpisałem ustawę na zawsze delegalizującą istnienie Związku Sowieckiego. Za pięć minut rozpoczynamy bombardowanie.” Słowa te zostały nagrane przez przypadek, podczas próby mikrofonu. Nie wiadomo, czy nagranie wyciekło przez przypadek, czy też celowo, a zwolennicy drugiej tezy sami nie mają pewności, czy chodziło o przysporzenie Reaganowi popularności, czy może wręcz przeciwnie. Niezależnie jednak od tego, już w tych tylko słowach widać stosunek ówczesnego prezydenta do ustroju komunistycznego. A nie są one odosobnione. „Komunista to ktoś, kto czyta Marksa i Lenina. Antykomunista to ktoś, kto rozumie Marksa i Lenina.” Wierzącemu w indywidualną wolność i samostanowienie jednostki Reaganowi nie mieściło się w głowie, jak można zgadzać się na poświęcenie własnej swobody w imię ideałów socjalizmu. Dlatego wierzył, że nikt, kto naprawdę rozumie, o co chodzi w komunizmie, nie może go dalej z elementów, które składały się na światopogląd Reagana, był minarchizm, czyli doktryna maksymalnego ograniczenia roli państwa. O samej instytucji rządu nie miał zbyt wysokiego mniemania: „Dziewięć najbardziej przerażających słów w języku angielskim to: jestem członkiem rządu i przybywam tu, by wam pomóc.” „Rząd nie rozwiązuje problemów. On je subsydiuje.” „Państwo jest jak niemowlę – z jednej strony ma ciągły apetyt, z drugiej nie ponosi żadnej odpowiedzialności za swoje czyny.” „Podstawowym zadaniem rządu powinna być ochrona obywateli, nie sterowanie ich życiem.” To tylko cztery przykłady spośród wielu. Reagan zawsze uważał rząd za instytucję, która dąży do jak największego rozrośnięcia się i jak najszerszej ingerencji w ludzkie życie. Jego funkcjonowanie kłóciło się zatem z trzema fundamentami poglądów prezydenta: wspomnianą wiarą w wolność jednostki, wolnorynkową ekonomię i możliwie jak najmniejsze wyciąganie pieniędzy z kieszeni obywateli. Trzeba mu przyznać, iż faktycznie dążył do realizacji tych założeń, choć zdarzały mus się działania sprzeczne z wolnorynkowym katechizmem. Przykładem są tu chociażby regulacje cen chipów komputerowych czy też zaporowe 45% cło nałożone na import japońskich motocykli. Choć więc aforyzmy na temat administracji rządowej formułował Reagan celnie, nie zawsze sam się do nich stosował. Ocenę, na ile ważne było trzymanie się generalnych wytycznych, każdy może przeprowadzić i wojnaStosunek Reagana do jednego i drugiego wydaje się być cokolwiek dwuznaczny: „Ludzie nie wywołują wojen. Robią to rządy.” Tutaj można posądzić go o pewną hipokryzję. Z jednej strony brał udział w aferze Iran-Contras i wspierał walczących z sowieckim reżimem mudżahedinów, z drugiej zaś odżegnywał od prowadzenia jakichkolwiek działań ofensywnych i deklarował, iż Stany Zjednoczone nigdy nie będą takowych prowadzić. Efekt był taki, jak gdyby wyjmował kasztany z ognia cudzymi palcami. Wydaje mi się, że w tym momencie Reagan wpędził się w pułapkę. Z jednej strony nie chciał angażować Stanów w jakąkolwiek wojnę (choć robił wyjątki, jak na przykład bombardowanie Trypolisu), z drugiej zaś musiał jakoś realizować politykę odpierania komunizmu. Nieważne jednak, jakimi kierował się pobudkami – efekt jest nam znany do dzisiaj i raczej dwuznaczny. „Nadmiar soli szkodzi.” Ten bon mot wydaje się zupełnie absurdalny, a spowodowane jest to faktem, iż bazuje na niemożliwym do przetłumaczenia żarcie słownym. W oryginale brzmiał on „Too much SALT isn’t good for you” i odnosił się do amerykańsko-sowieckich rozmów rozbrojeniowych SALT (Strategic Arms Limitation Talks), co do których Reagan miał pewne wątpliwości: z jednej strony nie chciał być ostatnim prezydentem Stanów Zjednoczonych i zarazem sprawcą III wojny światowej, a SALT dawał szansę, by jej zapobiec, z drugiej natomiast nie miał złudzeń co do intencji Związku Sowieckiego. Wiedział, że zupełne pozbawienie się broni strategicznej tylko rozzuchwali Kreml i sprowokuje sowieckich przywódców do bardziej stanowczych uważana jest za drugi najstarszy zawód świata. Jeśli się zastanowić, okazuje się, że ma sporo wspólnego z pierwszym.” „Polityk to niezły zawód. Jeśli odniesiesz sukces, wiąże się z nim sporo korzyści. Jeśli nie, zawsze możesz napisać książkę.” „Zastanawiam się, jak by wyglądało Dziesięć Przykazań, gdyby Mojżesz musiał przepchnąć je przez Kongres Stanów Zjednoczonych.” „Najlepszych umysłów nie ma w rządzie. Gdyby jakieś były, biznesmeni natychmiast by je wynajęli.” Polityk uważający, iż politycy są zakałą ludzkości… Mógł to być przejaw dystansu do siebie i znajomość realiów, ale mogła to być również zwykła gra pod publiczkę. Jego przeciwnicy zwykli wytykać Reaganowi jego wcześniejszą karierę aktorską i posądzali w związku z tym, iż cynicznie rozgrywa opinię publiczną. Sądzę, że było to niesłuszne. Dość ważny jest tu fakt, iż Reagan nie uważał się za polityka. Owszem, pełnił funkcję polityczną, była mu ona jednak potrzebna tylko dla określonych celów – chciał dokonać w państwie zmian, które dyktowało mu jego, dla nas zbyt rozbuchane i amerykańskie, poczucie patriotyzmu. Patriotyzm amerykański jest dla nas zjawiskiem całkowicie obcym i wygląda sztucznie, jako zbyt bombastyczny i wyreżyserowany, jest to jednak efekt posługiwania się całkowicie odmiennymi kategoriami w życiu obywatelskim. Patriotyzm Reagana zmuszał go, by działał, nawet jeśli oznaczało to konieczność ubrudzenia sobie rąk polityką. Reagan twierdził, że jest jedynie obywatelem, który reprezentuje innych obywateli wobec polityków. Pogląd ten był mocno zakorzeniony w światopoglądzie republikanów, więc także i jego własnym. Czy była to tylko poza? Być może tak. Skoro jednak trzymał się jej konsekwentnie przez dwie kadencje, musiała ona być w pewnym chociaż stopniu odzwierciedleniem jego faktycznych jedna z rzeczy najbardziej przez Reagana znienawidzonych. Tutaj też można zarzucić mu pewną hipokryzję, bowiem nałożone przez niego cła były niczym innym jak właśnie pewnym rodzajem podatków. Faktem jest jednak, że generalnie walczył z ich podnoszeniem. Dwa cytaty uważam tutaj za najbardziej interesujące, jako odwołujące się do kultury popularnej. „Wszystkim podnoszącym podatki mam tylko jedno do powiedzenia: go ahead, make my day!.” Źródła tych słów, których wręcz nie wypada tłumaczyć na język polski, nie trzeba wyjaśniać żadnemu miłośnikowi starych filmów z Clintem Eastwoodem z serii, w której wcielał się w inspektora Harry’ego Callahana. „Jeśli jakikolwiek projekt podniesienia podatków trafi na moje biurko, zawetuję go szybciej, niż Vanna White zdąży obrócić litery V-E-T-O,” Kolejny nie do końca zrozumiały aforyzm, który nabiera jednak więcej sensu, gdy zorientujemy się, iż rzeczona Vanna White była amerykańską aktorką, którą wszyscy obywatele Stanów rozpoznawali jako hostessę w amerykańskiej edycji „Koła Fortuny”, gdzie zajmowała się właśnie odsłanianiem kolejnych numer jedenW sumie było ich dwóch. Pierwszym był Jimmy Carter, którego Reagan uważał za źródło większości kłopotów, z którymi musiał się borykać: sytuacji ekonomicznej, osłabienia siły militarnej, silnego Związku Sowieckiego i polityki detente. Nic więc dziwnego, że Carterowi poświęcona była jedna z bardziej kąśliwych uwag jego następcy: „Recesja jest wtedy, gdy twój sąsiad traci pracę. Depresja, gdy ty tracisz pracę. A uzdrowienie, gdy pracę traci Jimmy Carter.” Można tu szybko nadmienić, że innym swoim przeciwnikom Reagan także potrafił się bardzo celnie odgryźć. Boleśnie przekonał się o tym Walter Mondale podczas debaty przedwyborczej, gdy prowadzący zapytał prezydenta, czy nie ma jakiejś obawy w związku ze swym podeszłym wiekiem i związanym z tym osłabieniem organizmu, na co zapytany bez namysłu opowiedział: „Żadnej, Panie Trewhitt. Chcę również, by wiedział Pan, że nie uczynię wieku tematem tej kampanii. Nie zamierzam wykorzystywać do politycznych celów młodości i niedoświadczenia mego konkurenta.” Mondale powiedział później, że w tym momencie zdał sobie sprawę, że już przegrał. Drugiemu wrogowi 40. prezydent USA wypowiedział bezpardonową wojnę. Był to „welfare”, czyli coś, co z biedą i mając świadomość niedoskonałości tego tłumaczenia, można uznać za „opiekę społeczną”, choć sformułowanie to nie oddaje wielu pojęć, które się za „welfare” kryją. „Sukces działania opieki społecznej (welfare’s) powinniśmy mierzyć ilością ludzi, którzy jej nie potrzebują, nie zaś ilością ludzi, którzy z niej korzystają.” „Celem opieki społecznej (welfare’s) powinno być wyeliminowanie, na tyle, na ile to możliwe, swej własnej egzystencji.”Myśli różneNiektóre ze słów Reagana trudno zakwalifikować do jakiejkolwiek kategorii. Są one raczej wyrazem jego dystansu do siebie samego, poczucia humoru lub po prostu są… dziwne. Nie ma pewności, czy po zamachu na jego życie faktycznie zwrócił się do mających go operować chirurgów, mówiąc: „Mam nadzieję, że wszyscy jesteście republikanami”, znane są jednak pierwsze słowa, jakie powiedział po trafieniu do swojej żony: „Kochanie… zapomniałem się uchylić.” Kolejne zdanie mogłoby zostać uznane za lekceważenie przez Reagana własnego urzędu, gdyby nie fakt, iż traktował go on bardziej niż serio i uważał za jedyny naprawdę ważny dla jego kraju. Mowa o poleceniu, które miał wydać: „Wydałem polecenie, by w razie ważnej potrzeby budzono mnie niezwłocznie w każdym wypadku, nawet podczas posiedzenia gabinetu.” Podobny, żartobliwy wydźwięk miały inne jego słowa: „Fakty to strasznie głupia rzecz… powinienem powiedzieć raczej, że uparta rzecz.” Powyższe cytaty to jedynie niewielka część bogatego zbioru znanych powiedzeń autorstwa Ronalda Reagana. Choć może nie dorastają one do poziomu twórczości wielkiej klasy aforystów, wciąż wydają mi się pozytywnie wyróżniać na tle innych powojennych polityków. Czy tak jest w istocie, każdy może sam ocenić. Na sam koniec warto się jeszcze podzielić jednym z najdziwniejszych „bon motów” Reagana, będący jednocześnie jednym z dziwniejszych w ogóle: „Można powiedzieć wiele o charakterze człowieka, obserwując sposób, w jaki zjada dropsy owocowe”. Autorem tekstu Ronald Reagan – prezydent od bon motu jest Przemysław Mrówka. Materiał został opublikowany na licencji CC BY-SA Czytaj też:Trump chciał pogratulować zwycięzcom Super Bowl. Zaliczył srogą wpadkę
The day after Reagan’s endorsement, Guatemalan soldiers arrived at a village called Dos Erres and started killing. The slaughter went on for three days and by the time it was over at least 162
Nancy Reagan była kiedyś najbliższym doradcą małżonka, 40. Prezydenta Ameryki, Ronalda Reagana. Była doradcą męża, gdy służył jako gubernator Kalifornii, a ona wspierała go, gdy był prezydentem Stanów Zjednoczonych przez osiem lat. Dawnemu aktorowi kina udało się zbudować tak udaną karierę polityczną właśnie ze względu na jego żonę Nancy. Wiele z jego sukcesów zawdzięcza tej niesamowitej kobiecie. Madame Reagan zawsze broniła politycznych ambicji ukochanej i pomagała jej pięknie wyjść z najtrudniejszych skandali i kryzysów natury politycznej. W historii Ameryki ta pani na zawsze weszła jako jedna z najbardziej wpływowych i eleganckich pierwszych kobiet. Dzieciństwo, wiek młodzieńczy i aktorstwo Miejsce urodzenia Nancy Reagan to Nowy Jork. Pojawiła się w rodzinie dealera samochodowego i aktorki 6 lipca 1921 roku. Po urodzeniu dziecko otrzymało imię Anny Francis Robbins. Jakiś czas po narodzinach dziecka rodzice przyszłej pierwszej amerykańskiej kobiety rozdzielili się. Dzieciństwo spędziła w Maryland, gdzie jej ciotka i wujek brali udział w jej wychowaniu. Matka w tym czasie jeździła po Stanach Zjednoczonych, szukając pracy. Po tym jak matka Nancy poślubiła udanego lekarza, zabrała swoją córkę, a rodzina przeprowadziła się do Chicago. Tam otrzymała wykształcenie średnie. W 1935 r. Ojczym postanowił oficjalnie przyjąć Annę Francis. A ponieważ od dzieciństwa była nazywana Nancy przez jej krewnych i przyjaciół, podczas procedury adopcyjnej zdecydowała się wziąć to imię i nazwisko swojego ojczyma, Davisa. Pod nazwą Nancy Davis, kobieta wystąpiła w filmach. Po ślubie dziewczyna go uratowała. W latach 1939-1943 Davis uczęszczała do college'u w Massachusetts, gdzie specjalizowała się w angielskim dramacie. Nancy Reagan, której biografia jest opisana w tym artykule, przeniosła się do pracy w Chicago po ukończeniu college'u. Tam osiedliła się w sklepie marshallowym jako sprzedawczyni. Ponadto kobieta pracowała jako asystent pielęgniarki. Ale, słuchając rad swojej matki, Nancy wybrała karierę jako profesjonalna aktorka. Na zdjęciu Ramshackle Inn w 1949 roku otrzymała swoją pierwszą rolę. W latach Ubiegłego stulecia Reagan (wówczas Davis) grał główne role w hollywoodzkich taśmach. W sumie na podstawie Nancy 11 prac filmowych. Młodzież i scena W młodości Nancy Reagan była poważnie zainteresowana karierą teatralną. Była zaręczona z Kim White, ale przerwała zaręczyny, decydując, że jest za wcześnie, aby się ożenić. W jednym z teatrów w Detroit dziewczyna dostała rolę w przedstawieniu, które wkrótce zostało usunięte z repertuaru. Aktorka postanowiła spróbować szczęścia w Nowym Jorku, ale tutaj też nie było dobrych ról. W Wielkim Jabłku kobieta miała mały romans ze słynnym Clarkem Gable. Z Nowego Jorku dziewczyna wkrótce przeniosła się do Hollywood, gdzie jej biznes się podniósł. Znajomość życia Ronald i Nancy Reagan spotkali się "zgodnie z planem": sekretarz miał się spotkać z dziewczyną i prezesem działającej gildii. To spotkanie biznesowe było prawdziwą pierwszą randką. Kiedy Nancy weszła do gabinetu Ronalda, jej serce zaczęło drżeć. Nieśmiała dziewczyna lubiła i Ronald. Młodzi ludzie zaczęli spotykać się prawie codziennie. W tym czasie mężczyzna był w trakcie postępowania rozwodowego z pierwszą żoną. Zaraz po rozwiązaniu małżeństwa Ronald złożył ofertę nowej ukochanej. Miesiąc później ślub odbył się. Małżeństwo, rodzina i Kalifornia 6 marca 1952 r. Nancy Reagan poślubiła Ronalda Reagana. W tym czasie przyszły prezydent Ameryki był prezesem Gildii Artystów. Dla Nancy małżeństwo to było pierwsze, a dla małżonki drugie. W związku Ronalda i Nancy było dwoje dzieci: córka urodzona w 1952 r. I syn urodzony w 1958 r. Kobieta miała dość skomplikowany związek z własnymi dziećmi. Szczególnie trudno było znaleźć wspólny język z córką, która nie rozumiała konserwatywnych poglądów swoich republikańskich rodziców. W okresie od 1967 do 1975 roku pani Reagan była pierwszą damą Kalifornii, ponieważ jej mąż był wtedy gubernatorem tego stanu. Ludność tej części Ameryki szanowała Nancy, chociaż skrytykowała ją za zbudowanie nowej siedziby dla gubernatora. Żona prezydenta Ameryki Jako pierwsza dama Ameryki, Nancy Reagan wykonała wszystkie obowiązki, które zazwyczaj podlegają kobiecie, która zajmuje jej stanowisko. Jej najsłynniejszym przykładem była kampania przeciwko narkotykom. Nazywała się "Powiedz" nie ". Kobieta została skrytykowana za takie działania, ponieważ odnotowano wysokie wydatki publiczne. Kiedy Reagan został wybrany na drugą kadencję, jego żona kontynuowała kampanię, nadając jej międzynarodową wagę i angażując w nią pierwsze damy innych mocarstw. Podczas zimnej wojny Nancy dość często widziała Raise Gorbaczewę, ale przyjazne stosunki między głównymi kobietami dwóch najpotężniejszych narodów świata się nie sprawdziły. Śmierć dwojga ludzi Po zakończeniu drugiej kadencji Ronalda Reagans przeniósł się do Kalifornii. Po zdiagnozowaniu w 1994 roku choroby Alzheimera małżonek poświęcił się opiece nad nim. 40. prezydent Stanów Zjednoczonych zmarł 5 czerwca 2004 r. Nancy opuściła życie z 6 marca 2016 r. Kiedy Nancy Reagan umarł, Barack Obama kazał obniżyć Amerykańskie flagi. Kobieta miała 94 lata. Przyczyną śmierci jest niewydolność serca. Ta dama była wzorem do naśladowania. Wciąż podziwia dziś, a wiele późniejszych pierwszych kobiet Ameryki wielokrotnie próbował ją skopiować.
. xappso71jn.pages.dev/288xappso71jn.pages.dev/158xappso71jn.pages.dev/320xappso71jn.pages.dev/667xappso71jn.pages.dev/672xappso71jn.pages.dev/190xappso71jn.pages.dev/129xappso71jn.pages.dev/119xappso71jn.pages.dev/455xappso71jn.pages.dev/381xappso71jn.pages.dev/381xappso71jn.pages.dev/833xappso71jn.pages.dev/260xappso71jn.pages.dev/953xappso71jn.pages.dev/198
imię żony ronalda reagana